42 Dywizja Strzelców (III Rzesza)

42 Dywizja Strzelców (niem. 42. Jäger-Division) to jedna z niemieckich jednostek strzeleckich.

Historia

Dywizja została utworzona 9 listopada 1939 roku jako 187 Dywizja Zapasowa (Division Nr. 187). W skład jednostki wchodziły 45., 130., 462. pułki piechoty, 45. pułk artylerii, 17. batalion niszczycieli czołgów, 86. zapasowy batalion inżynieryjny oraz 17. i 45. zapasowe bataliony zmotoryzowane.

1 października 1942 roku dywizja została przemianowana na 187 Dywizję Rezerwową (187. Reserve-Division) i przeniesiona do Chorwacji, gdzie pełniła rolę jednostki szkoleniowej. Na koniec 1943 roku dywizję dwukrotnie przemianowano, najpierw na 187 Dywizję Strzelców, a ostatecznie na 42 Dywizję Strzelców.

W marcu 1944 roku 42. Dywizja uczestniczyła w okupacji Węgier, a następnie została skierowana do Włoch, gdzie walczyła na Linii Gotów oraz pod Bolonią. Resztki dywizji poddały się Brytyjczykom pod koniec kwietnia 1945 roku.

Dowódcy

Generalmajor Walther Gräßner od 15 października 1939 roku,

Generalleutnant Konrad Stephanus od 7 lutego 1940 roku,

Generalleutnant Josef Brauner von Haydringen od 15 sierpnia 1942 roku,

Generalleutnant Walter Jost od 26 kwietnia 1944 roku.

Skład (1944)

  • 25 pułk strzelców
  • 40 pułk strzelców
  • 142 pułk artylerii
  • 142 batalion fizylierów
  • 142 batalion niszczycieli czołgów
  • 142 batalion inżynieryjny
  • 142 batalion łączności
  • 142 dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Przypisy

Bibliografia

Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.