42 Dywizja Piechoty
42 Dywizja Piechoty (hiszp. 42.ª División) to hiszpańska jednostka taktyczna, która wchodziła w skład Republikańskiej Armii Ludowej i brała udział w hiszpańskiej wojnie domowej.
Dywizja została utworzona w 1937 roku, a jej szeregach służyli głównie Hiszpanie. W trakcie wojny domowej jednostka ta uczestniczyła m.in. w bitwie nad Ebro, gdzie zajmowała pozycje na pomocniczym przyczółku pomiędzy Meguinenzą a Fayon. W czasie tej bitwy 42 DP była częścią XV Korpusu Armijnego, a w dniach 8–13 listopada 1938 roku prowadziła walki odwrotowe razem z 44 Dywizją Piechoty. Żołnierze 42 DP, pod presją wojsk frankistowskich, przekroczyli granicę hiszpańsko-francuską, gdzie jednostka została rozwiązana, a jej żołnierze internowani.
Dowództwo dywizji
Dowódcy:
- płk Víctor Lacalle Seminario
- mjr Marcelo Hernández Sáez
- płk Julio Michelena Lluch
- mjr Manuel Alvarez
- mjr Antonio Ortiz Roldán
Komisarze polityczni:
- Pedro López Calle
- Fernandez Herrador
Szef sztabu:
- Francisco Arnal Guasp
- płk Luis Menéndez Maseras
- kpt Miguel Condés Romero
Struktura organizacyjna
Skład w czasie bitwy nad Ebro:
- 59 Brygada, dowódca: kpt Eduardo Garcia
- 226 Brygada, dowódca: mjr Antonio Ortiz Roldan
- 227 Brygada, dowódca: kpt. Tomás Guerrero Ortega
Przypisy
Bibliografia
Michał Bron: Bitwa nad Ebro i udział w niej Polaków. Warszawa: 1976.