42 Dywizja Piechoty (Hiszpania)

42 Dywizja Piechoty

42 Dywizja Piechoty (hiszp. 42.ª División) to hiszpańska jednostka taktyczna, która wchodziła w skład Republikańskiej Armii Ludowej i brała udział w hiszpańskiej wojnie domowej.

Dywizja została utworzona w 1937 roku, a jej szeregach służyli głównie Hiszpanie. W trakcie wojny domowej jednostka ta uczestniczyła m.in. w bitwie nad Ebro, gdzie zajmowała pozycje na pomocniczym przyczółku pomiędzy Meguinenzą a Fayon. W czasie tej bitwy 42 DP była częścią XV Korpusu Armijnego, a w dniach 8–13 listopada 1938 roku prowadziła walki odwrotowe razem z 44 Dywizją Piechoty. Żołnierze 42 DP, pod presją wojsk frankistowskich, przekroczyli granicę hiszpańsko-francuską, gdzie jednostka została rozwiązana, a jej żołnierze internowani.

Dowództwo dywizji

Dowódcy:

  • płk Víctor Lacalle Seminario
  • mjr Marcelo Hernández Sáez
  • płk Julio Michelena Lluch
  • mjr Manuel Alvarez
  • mjr Antonio Ortiz Roldán

Komisarze polityczni:

  • Pedro López Calle
  • Fernandez Herrador

Szef sztabu:

  • Francisco Arnal Guasp
  • płk Luis Menéndez Maseras
  • kpt Miguel Condés Romero

Struktura organizacyjna

Skład w czasie bitwy nad Ebro:

  • 59 Brygada, dowódca: kpt Eduardo Garcia
  • 226 Brygada, dowódca: mjr Antonio Ortiz Roldan
  • 227 Brygada, dowódca: kpt. Tomás Guerrero Ortega

Przypisy

Bibliografia

Michał Bron: Bitwa nad Ebro i udział w niej Polaków. Warszawa: 1976.