41 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych

41 Samodzielna Kompania Czołgów Rozpoznawczych

To pancerny pododdział rozpoznawczy Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Kompania nie była częścią pokojowej struktury wojska. Została utworzona w sierpniu 1939 roku w Zgierzu, w ramach grupy jednostek oznaczonych kolorem żółtym, z przeznaczeniem dla 10 Dywizji Piechoty oraz 30 Dywizji Piechoty. Jednostką odpowiedzialną za mobilizację był 10 batalion pancerny.

Na jej wyposażeniu znajdowało się 13 czołgów rozpoznawczych TK-3.

Obsada personalna

Stan personalny na dzień 1 września 1939 roku prezentował się następująco:

  • dowódca kompanii – kpt. Tadeusz Ignacy Witanowski (ranny 12 IX 1939)
  • dowódca 1 plutonu – por. Jerzy Rędziejowski
  • dowódca 2 plutonu – ppor. inż. Stanisław Trojanowski
  • dowódca plutonu techniczno-gospodarczego – por. Zygmunt Wiktor Hermiczek

Struktura kompanii

W skład kompanii wchodziły:

  • poczet dowódcy
  • gońcy motocyklowi
  • drużyna łączności
  • patrole:
    • radiotelegraficzny
    • łączności z lotnictwem
    • sekcja pionierów

Łącznie w dowództwie znajdowało się:

  • 1 oficer, 7 podoficerów, 21 szeregowców;
  • 1 czołg, 1 samochód osobowo-tereny, 2 samochody z radiostacjami N.2, furgonetka, 4 motocykle.

W ramach dwóch plutonów czołgów:

  • 1 oficer, 7 podoficerów, 7 szeregowców;
  • 6 czołgów, 1 motocykl, przyczepa towarzysząca.

Pluton techniczno-gospodarczy składał się z:

  • drużyny technicznej
  • drużyny gospodarczej
  • załóg zapasowych
  • taboru

Razem w plutonie znajdowało się:

  • 1 oficer, 13 podoficerów, 18 szeregowców;
  • 5 samochodów ciężarowych, samochód-warsztat, cysterna, 1 motocykl, transporter czołgów, 2 przyczepy na paliwo, kuchnia polowa.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • Krzysztof M. Gaj: Polska broń pancerna w 1939 roku – organizacja wojenna i pokojowa jednostek. Oświęcim: NapoleonV, 2014. ISBN 978-83-7889-122-2.
  • Adam Jońca: Wrzesień 1939: pojazdy Wojska Polskiego: barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990.
  • Rajmund Szubański: Polska broń pancerna 1939. Warszawa: Bellona, 2011. ISBN 978-83-11-12106-5.
  • Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim = Polish Army vehicles: 1918-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”; Londyn: Komisja Historyczna b. Sztabu Głównego PSZ, 1995. ISBN 83-85621-57-1.
  • Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918 – 1947. Londyn: Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernych, 1971.
  • Mieczysław Bielski: Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991, s. 384. ISBN 83-11-07836-X.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!