41 pułk artylerii polowej (2 Dolnośląski)
(niem. 2. Niederschlesisches Feldartillerie-Regiment Nr. 41) – jednostka artylerii niemieckiej z czasów Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został utworzony 25 marca 1899 roku i miał swoją siedzibę w Głogowie. Należał do V Korpusu Armijnego.
W 1914 roku funkcjonował w ramach 9 Brygady Artylerii, będącej częścią 9 Dywizji Piechoty.
Na początku I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, pułk miał na stanie 1368 żołnierzy, składając się z dwóch batalionów, z których każdy posiadał po trzy baterie oraz dysponował 36 działami.
Od marca 1915 roku wszystkie nowo formowane dywizje organizowane były według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 roku również pozostałe jednostki przekształcono zgodnie z tym wzorem. W kwietniu 1915 roku pułk artylerii polowej posiadał etatowo 24 działa, które były rozmieszczone w dwóch batalionach.
Po kolejnych reorganizacjach, w 1917 roku pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych, z 12 działami każdy, oraz batalionu haubic, który był wyposażony w 12 haubic.
Przypisy
Bibliografia
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
- Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2025-01-04]. (pol.).
- Jonathan Viser: Imperial German Artillery Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-08]. (ang.).