41 Korpus Strzelecki
41 Korpus Strzelecki (ros. 41-й стрелковый корпус) był wyższym związkiem taktycznym piechoty Armii Czerwonej w okresie II wojny światowej.
Korpus ten został utworzony w 1941 roku. Jego działania bojowe, w ramach 3 Armii, koncentrowały się przeciwko armii niemieckiej podczas operacji Bagration, prowadząc przez miejscowości takie jak Różan, Pieniężno, Braniewo oraz Świebodzin, aż do Michendorf.
W trakcie walk na terenach Polski oraz w czasie operacji berlińskiej, która miała miejsce na obszarze III Rzeszy, 41 Korpus Strzelecki był częścią 3 Armii.
Dowódcy korpusu
gen. mjr Iwan Kosobucki (14.03.1941 – 16.07.1941)
gen. por Wiktor Urbanowicz (22.07.1943 – 09.05.1945)
Struktura organizacyjna
Skład z dnia 23 czerwca 1944:
- 120 Gwardyjska Dywizja Piechoty,
- 129 Dywizja Piechoty,
- 169 Dywizja Piechoty.
Skład z dnia 27 lipca 1944:
- 120 Gwardyjska Dywizja Piechoty,
- 269 Dywizja Piechoty,
- 283 Dywizja Piechoty.
Skład z dnia 16 kwietnia 1945:
- 120 Gwardyjska Dywizja Piechoty,
- 269 Dywizja Piechoty,
- 283 Dywizja Piechoty.
Przypisy
Bibliografia
Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.
Steven Zaloga: Operacja Bagration 1944. Klęska Grupy Armii Środek. Poznań: 2011. ISBN 978-83-261-1001-6.