41 Dywizja Strzelców

41 Dywizja Strzelców

41 Dywizja Strzelców była dywizją piechoty Armii Czerwonej w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Wiosną 1920 roku wchodziła w skład 14 Armii.

Formowanie i walki

Dywizja została sformowana latem 1919 roku. W ramach 14 Armii brała udział w walkach z oddziałami Denikina na terenie Ukrainy. W czerwcu 1920 roku uczestniczyła w rosyjskiej ofensywie na Ukrainie. W lipcu walczyła na linii Zbrucza, a następnie prowadziła natarcie w kierunku Kamieńca Podolskiego, Trembowli, Čortkowa i Halicza. Jej głównym przeciwnikiem były oddziały armii URL. We wrześniu 1920 roku dywizja została odrzucona do rejonu Kamieńca Podolskiego. Po zawarciu rozejmu z Polską kontynuowała walki z oddziałami URL na Ukrainie.

Wiosną 1920 roku dywizja została przerzucona z frontu rumuńskiego, a 9 kwietnia 1920 roku wzięła udział w bolszewickim ataku na wsie: Kurożyn, Iwankowce, Kucza i Zaborożniowce. Po zaciętych starciach polskie oddziały zdołały odrzucić przeciwnika, biorąc kilkudziesięciu jeńców oraz zdobywając 2 karabiny maszynowe.

12 kwietnia 1920 roku dywizja została zmuszona do gwałtownego wycofania się poza linie początkowe swojego ataku. Na początku maja 1920 roku skierowała się w stronę Tomaszpol koło Wapniarki.

Struktura organizacyjna

Dowództwo dywizji:

  • 141 Brygada Strzelców
  • 142 Brygada Strzelców
  • 143 Brygada Strzelców

Sierpień 1920 roku:

  • Dowództwo dywizji
  • 121 Brygada Strzelców (361 ps, 362 ps, 363 ps)
  • 122 Brygada Strzelców (364 ps, 365 ps, 366 ps)
  • 123 Brygada Strzelców (367 ps, 368 ps, 369 ps)
  • 41? (115) pułk kawalerii

Dowódcy dywizji

  • A.M. Osadczij (I – V 1920)
  • Żan Francewicz Zonberg (V – IX 1920)
  • W.I. Stojkin (IX – XII 1920)

Przypisy

Bibliografia

  • Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
  • Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
  • Marek Tarczyński (red.): Bitwa lwowska 1920. Dokumenty operacyjne. T. 1. Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2002. ISBN 83-7399-012-7.