41 Dywizja Piechoty
41 Dywizja Piechoty (niem. 41. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która powstała w czasie II wojny światowej. Jej formowanie miało miejsce w styczniu 1945 roku, na bazie 41 Dywizji Fortecznej (41. Festungdivision), w ramach VIII Okręgu Wojskowego w Slavonskim Brodzie.
Dywizja ta brała udział w walkach z Armią Czerwoną w rejonie rzek Drawa oraz Sawa. Ostatecznie, 8 maja 1945 roku, oddała się w niewolę Jugosłowianom.
Dowódca dywizji
Generał porucznik Wolfgang Hauser – od 1945 do 8 maja 1945.
Struktura organizacyjna
Skład dywizji w styczniu 1945 roku obejmował:
- 1230. pułk grenadierów
- 1231. pułk grenadierów
- 1232. pułk grenadierów
- 141 pułk artylerii
- 141 batalion pionierów
- 41 dywizyjny batalion fizylierów
- 141 oddział przeciwpancerny
- 141 oddział łączności
- 141 polowy batalion zapasowy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5. Brak numerów stron w książce.