41 Armia Ogólnowojskowa
41 Armia Ogólnowojskowa, odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 41-я общевойсковая Краснознамённая армия), to związek operacyjny Armii Czerwonej, który brał udział w II wojnie światowej, a obecnie jest częścią Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
41 Armia ZSRR
Armia ta została założona w maju 1942 roku na Froncie Kalinińskim, na podstawie kilku grup operacyjnych. W początkowym okresie składała się z 17 Gwardyjskiej, 134, 135, 179 oraz 234 Dywizji Strzeleckich, a także dwóch Samodzielnych Gwardyjskich Dywizjonów Moździerzowych oraz innych jednostek.
Do listopada 1942 roku wojska tej armii broniły rubieży na zachód i południowy zachód od miasta Biełyj, a następnie do marca 1943 roku prowadziły działania przeciwko rżewsko-wiaziemskiej grupie wojsk nieprzyjaciela. W marcu armia uczestniczyła w operacji rżewsko-wiaziemskiej 1943. Na początku kwietnia 1943 roku dowództwo 41 Armii zostało skierowane do utworzenia Frontu Rezerwowego, a jednostki przeniesione do innych armii.
Dowódcy 41 Armii
- generał major Gierman Tarasow (maj – grudzień 1942);
- generał major Iwan Managarow (grudzień 1942 – marzec 1943).
41 Armia Sił Zbrojnych FR
25 lutego 2022 roku 41 Armia przeprowadziła atak z terytorium Rosji przez Konotop w kierunku Kijowa.
Struktura organizacyjna
W momencie ataku na Ukrainę struktura armii obejmowała:
- dowództwo armii
- 35 Gwardyjska Stalingradzko-Kijowska Brygada Zmechanizowana
- 74 Gwardyjska Zwienigrodzko-Berlińska Brygada Zmechanizowana
- 55 Zmotoryzowana Brygada Piechoty Górskiej
Przypisy
Bibliografia
Andrzej Władysław Tuz: Wojna rosyjsko-ukraińska 2022. W: Mirosław Banasik (red.): Wojna Federacji Rosyjskiej z Zachodem. Warszawa: Difin Spółka z o.o, 2022. ISBN 978-83-8270-129-6.