401 Dywizja (niem. Division Nr. 401) – to jedna z niemieckich dywizji zapasowych powstałych w czasie II wojny światowej.
Jednostkę utworzono 16 stycznia 1940 roku w Królewcu jako 401 Dywizję do Zadań Specjalnych (Division z.b.V. 401). Działała ona w Prusach Wschodnich, gdzie nadzorowała dwanaście lokalnych batalionów Landesschützen, czyli strzelców krajowych. 25 września dywizja została przekształcona w jednostkę zapasową (Division Nr. 401) i przekazano jej bataliony zapasowe 141 i 151 Dywizji, które zostały wysłane na front wschodni.
401 Dywizja pełniła rolę jednostki zapasowej i szkoleniowej aż do 22 lutego 1945 roku, kiedy to została rozwiązana.
Skład
161. zapasowy pułk grenadierów (Grenadier-Ersatz-Regiment 161)
228. zapasowy pułk grenadierów (Grenadier-Ersatz-Regiment 228)
1. zapasowy i szkolny pułk artylerii (Artillerie-Ersatz- und Ausbildungs-Regiment 1)
1 zapasowy batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Ersatz-Abteilung 1)
31. zapasowy i szkolny batalion Fla (przeciwlotniczych karabinów maszynowych) (Fla-Ersatz- und Ausbildungs-Bataillon 31)
1. zapasowy batalion inżynieryjny (Pionier-Ersatz-Bataillon 1)
Dowódcy
Generalleutnant Oskar von Hindenburg (od 1 marca 1940)
Generalleutnant Hubert Gercke (od 10 stycznia 1941)
Generalmajor Max von Diringshofen (od 10 stycznia 1942 do czerwca 1942, ponownie od lipca 1942 do 25 września 1942)
Generalleutnant Siegfried Ruff (od czerwca 1942 do lipca 1942, ponownie od 25 września 1942 do 1 kwietnia 1944)
Generalleutnant Paul Stöwer (od 1 kwietnia 1944)
Generalleutnant Fritz Kühlwein (od 29 grudnia 1944)
Generalleutnant Karl Faulenbach (od 1 stycznia 1945)
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne
