40 pułk artylerii polowej (Staromarchijski)
40 pułk artylerii polowej (Staromarchijski) (niem. Altmärkisches Feldartillerie-Regiment Nr. 40) to jednostka artylerii niemieckiej z okresu Cesarstwa Niemieckiego.
Historia
Pułk został utworzony 25 marca 1899 roku i stacjonował w Magdeburgu. Wchodził w skład IV Korpusu Armijnego.
W 1914 roku, pułk znajdował się w ramach 7 Brygady Artylerii, która była częścią 7 Dywizji Piechoty.
Na początku I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, pułk miał do dyspozycji 1368 żołnierzy, podzielonych na dwa bataliony po trzy baterie, wyposażone w 36 dział.
Od marca 1915 roku, wszystkie nowo formowane dywizje były organizowane według wzoru z 1915 roku, a od czerwca 1917 roku, także pozostałe jednostki przekształcono według tego wzoru. Od kwietnia 1915 roku, pułk artylerii polowej składał się z 24 dział rozmieszczonych w dwóch batalionach.
Po dalszych reorganizacjach, w 1917 roku pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych, z których każdy miał po 12 dział, oraz batalionu haubic dysponującego 12 haubicami.
Przypisy
Bibliografia
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
Niemieckie pułki artylerii 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2025-01-04]. (pol.).
Jonathan Viser: Imperial German Artillery Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-08]. (ang.).