40.M Turán I – węgierski czołg średni z okresu II wojny światowej
Historia
W 1940 roku Węgrzy nabyli od Protektoratu Czech i Moraw prototyp czołgu średniego T-21, który został stworzony na podstawie LT vz. 35. Dodatkowo, zakupiono licencję na produkcję tego czołgu na Węgrzech. Nowy węgierski czołg 40.M Turán oparty był na tym czechosłowackim projekcie.
Początkowo zamówiono 230 egzemplarzy. Pierwsze seryjne czołgi dostarczono w 1942 roku, a do maja 1944 roku wyprodukowano łącznie 285 czołgów.
Czołgi Turán I zadebiutowały w walce w kwietniu 1944 roku, biorąc udział w starciach węgierskiej 2 Dywizji Pancernej z jednostkami Armii Czerwonej na Ukrainie. W trakcie intensywnych walk stracono 30 maszyn.
Konstrukcja
Kadłub czołgu Turán I został wykonany z walcowanych płyt pancernych, które były łączone nitami ze stalowym szkieletem. Pancerz w przedniej części oraz po bokach kadłuba miał grubość 25 mm, podczas gdy płyta tylna miała od 8 do 25 mm, a górna część i dno – 8 mm. Wieża została zbudowana w podobny sposób. Grubość pancerza wieży wynosiła: w przedniej części 50 mm, a jarzma 60 mm. W wieży znajdowało się główne uzbrojenie czołgu, czyli armata czołgowa 41.M kal. 40 mm oraz karabin maszynowy kal. 8 mm.
Podwozie czołgu składało się z 16 małych kół jezdnych z gumowymi bandażami, pary kół napędowych z tyłu oraz pary kół napinających z przodu.
Wersje
Oprócz wersji podstawowej, opracowano także wariant dowódczy oznaczony jako 40.M Turán I P.K. Był on dodatkowo wyposażony w radiostację nadawczo-odbiorczą R-4T.
Przypisy