4.xBSD

Wersje systemu BSD były rozwijane w ramach kontraktu, który Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley uzyskał od DARPA.

4.0BSD

To pierwszy system z serii 4.x, który został wydany w 1980 roku.

4.1BSD

W tej wersji wprowadzono lepszą obsługę poczty, udoskonalone jądro oraz wsparcie dla języków Pascal i Lisp. Dodatkowo dodano obsługę nowych modeli VAX-ów 11/750. Wydano ją w 1981 roku.

4.2BSD

Był to pierwszy system operacyjny, który zawierał wbudowaną obsługę TCP/IP. Wydany w 1983.

4.3BSD

To przedostatnia i najbardziej rozbudowana wersja systemu Unix, rozwijana w laboratoriach CSRG Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. System ten był dystrybuowany na taśmach, zawierających pełny kod źródłowy (patrz: licencja BSD). Pierwsza wersja ukazała się w czerwcu 1986, a kolejne wersje pośrednie miały następujące nazwy kodowe (chronologicznie): Tahoe (1988), Net/1 (1989), Reno (1990), Net/2 (najbardziej popularna, ostatnia wersja: 1991).

W ostatniej wersji stał się podstawą dla wielu projektów informatycznych, takich jak 386BSD, BSD/386, NetBSD oraz FreeBSD.

4.4BSD

Ostatnia wersja tej odmiany Uniksa została stworzona w 1993 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w laboratoriach CSRG. Podobnie jak wcześniejsze wersje, była dostępna na taśmach z pełnym kodem źródłowym.

Publicznie dostępny kod BSD stał się powodem procesu, który AT&T wytoczył w 1992 roku firmie BSDI, która oparła swój system na kodzie z Uniwersytetu Berkeley, który również został pozwany. Proces ten znacząco spowolnił rozwój systemów Unix z rodziny BSD przez wiele lat.

Wersja 4.4BSD oraz jej okrojona wersja 4.4BSD-Lite (1994) stały się fundamentem dla wielu wolnych i komercyjnych odmian systemu Unix. Wśród jej derywatów znajdują się (chronologicznie) nowsze wersje systemów BSD/OS (wcześniej dystrybuowany jako BSD/386, oparty na 4.3BSD Net/2), NetBSD (od pełnej wersji 1.0), FreeBSD (od wersji 2.0). Uaktualnienie do wersji 4.4BSD Lite2 wsparło FreeBSD 3.0, NetBSD 1.3, OpenBSD 2.3, BSD/OS 3.0 oraz kod Rhapsody firmy Apple.