4 Samodzielna Armia Obrony Powietrznej
4 Samodzielna Armia Obrony Powietrznej to związek operacyjny Sił Zbrojnych ZSRR oraz Federacji Rosyjskiej.
Zmiany organizacyjne
W grudniu 1994 roku 4 Samodzielna Armia OP została przekształcona w 5 Korpus OP. W 1998 roku 5 Korpus Obrony Powietrznej włączono do Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z dyrektywą Sztabu Generalnego z dnia 30 listopada 2000 roku, od 1 czerwca 2001 roku 5 Korpus OP został przekształcony w 5 Armię Sił Powietrznych i Obrony Powietrznej. W 2010 roku 5 Armia Lotnicza i Obrony Powietrznej obejmowała w swoim składzie jednostki lotnicze oraz siły obrony powietrznej rozmieszczone w granicach Nadwołżańsko-Uralskiego Okręgu Wojskowego. Według niepełnych danych, dysponowała 49 bombowcami Su-24, 34 myśliwcami przechwytującymi MiG-31, a także 383 szkoleniowymi samolotami L-39.
Struktura organizacyjna
W latach 1991–1992 dowództwo miało swoją siedzibę w Swierdłowsku.
- Korpusy Obrony Powietrznej:
- 5 Korpus Obrony Powietrznej – Swierdłowsk
- 19 Korpus Obrony Powietrznej – Czelabińsk
- Lotnictwo myśliwskie OP:
- 681 pułk lotnictwa myśliwskiego – Daniłowo
- 683 pułk lotnictwa myśliwskiego – Bobrowka
- 763 Jarosławski pułk lotnictwa myśliwskiego – Dombarowskoje
- 764 pułk lotnictwa myśliwskiego – Balszoje Sawino
Przypisy
Bibliografia
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.