4 Pułk Strzelców Konnych (Królestwo Kongresowe)

Pułk 4 Strzelców Konnych

Pułk 4 Strzelców Konnych był jednostką strzelców konnych Wojska Polskiego w Królestwie Kongresowym.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jednostka została utworzona w 1815 roku i składała się z czterech szwadronów oraz piątego, rezerwowego. Pierwszy i drugi szwadron tworzyły 1 dywizjon, natomiast trzeci i czwarty wchodziły w skład 2 dywizjonu. Każdy szwadron dzielił się na dwa półszwadrony, te z kolei na dwa plutony, a każdy pluton na półplutony, czyli sekcje. Pluton był również podzielony na oddziały, zwane trójkami, które składały się z trzech rot.

Pułk wchodził w skład 2 brygady Dywizji Strzelców Konnych Królestwa Kongresowego.

Ubiór

Kolorem pułku był niebieski.

Kurtka szaszerska była zielona z kolorowymi wypustkami i łapkami na kołnierzu, z białymi guzikami z numerem 4. Naramienniki były metalowe, białe, z podszewką w kolorze niebieskim.

Lejbiki były sukienne, zielone, z niebieskimi wypustkami na kołnierzu i rękawach oraz na naramiennikach wykonanych z zielonego sukna. Spodnie paradne miały kolor zielony z szerokimi lampasami w kolorze niebieskim oraz skórzanymi karwaszami do kolan.

Dyslokacja pułku

Stanowisko: województwo mazowieckie:

  • sztab – Kutno
  • 1 szwadron – Łęczyca
  • 2 szwadron – Kutno
  • 3 szwadron – Kłodawa
  • 4 szwadron – Koło
  • rezerwa – Dąbrowice

Konie

Pułk dysponował końmi kare.

  • 1 szwadron – konie o jednolitej maści
  • 2 szwadron – konie mogły mieć gwiazdki na czole
  • 3 szwadron – konie mogły mieć gwiazdki, strzałki i pęciny
  • 4 szwadron – konie mogły mieć łysiny
  • trębacze – konie gniado-srokate

Żołnierskie konie miały ogony obcięte do kolan i przerywane. Konie oficerskie były anglizowane, co polegało na przecinaniu mięśni, które sprawiają, że ogon koński naturalnie przylega do zadu.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

  • płk Aleksander Oborski (od 20 stycznia 1815)
  • płk Hieronim Michał Kossecki
  • płk Józef Kamieński (od 1825 do 1 lutego 1831)
  • ppłk Franciszek Katerla
  • ppłk Adam Kosiński (od 14 lipca 1831)

Walki pułku

Pułk brał udział w walkach podczas powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki:

  • Ostrołęka (4 kwietnia)
  • Udrzyn (18 kwietnia)
  • Zawady (8 maja)
  • Wilno (19 czerwca)

Przypisy

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.

Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.

Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.

Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. T.3. Lwów, Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1923.

Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.