4 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
4 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (4 pappanc) to jednostka artylerii przeciwpancernej wchodząca w skład Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na mocy rozkazu Naczelnego Wodza L.dz. 1210/Tjn.Org.43 z dnia 21 września 1943 roku oraz rozkazu dziennego Nr 63 wydanego przez dowódcę 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (Kadrowej) w dniu 18 listopada 1943 roku, dotychczasowa 1 Kompania Przeciwpancerna została przekształcona w I Dyon 2 Pułku Przeciwpancernego (Kadrowego). Funkcję dowódcy dywizjonu objął kpt. art. Adam Heybowicz.
W maju 1944 roku, w wyniku dalszych redukcji w 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (Kadrowej), I/2 ppanc został włączony do 3 Pułku Artylerii Motorowej.
W lutym 1945 roku, na bazie I/2 pappanc, rozpoczęto formowanie 4 Pułku Artylerii Przeciwpancernej, który miał stać się integralną jednostką artylerii 4 Dywizji Piechoty. Oddział miał osiągnąć gotowość bojową do 1 czerwca 1945 roku, jednakże nie brał udziału w walkach na froncie.
W skład jednostki wchodziła większość żołnierzy, którzy byli Polakami przymusowo wcielonymi do Wehrmachtu oraz organizacji Todta, a także przymusowymi robotnikami.
W dniu 10 marca 1947 roku, płk Eugeniusz Luśniak wydał rozkaz zorganizowania z oddziałów artylerii dywizyjnej 4 DP Jednostki Nr 4 PKPR (ang. Unit Nr 4 P.R.C.). Do pułku włączono żołnierzy z 4 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej.
Organizacja i obsada personalna pułku
Dowództwo
- dowódca – ppłk Tadeusz Rohoziński (do 10 VIII 1946), mjr Franciszek Brzeziński (od 11 VIII 1946)
- zastępca dowódcy pułku – ppłk dypl. Ewald Jaskulski, kpt. Mieczysław Więcław
- dowódca I dywizjonu – kpt. Henryk Gąsecki
- dowódca II dywizjonu – kpt. Józef Jaroński
- dowódca III dywizjonu – kpt. Jan Burda
- dowódca IV dywizjonu – kpt. Alfons Wiktor Maćkowiak
- dowódca baterii – por. art. rez. inż. Andrzej Krąkowski (II 1945 – VIII 1946)
Każdy dywizjon składał się z trzech baterii, z których każda posiadała po cztery działony. W każdym z czterech dywizjonów dwie baterie były uzbrojone w 57 mm armaty przeciwpancerne, natomiast trzecia bateria dysponowała 76,2 mm armatami przeciwpancernymi.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Rozkazy dzienne 1 Samodzielnej Brygady Strzelców i 1 Dywizji Grenadierów, sygn. R.27. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2017-01-14].
4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
Zbigniew Wawer: Organizacja Polskich Wojsk Lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Bellona, Warszawa 1992. ISBN 83-11-08218-9
Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3, s. 38.