4 Kołobrzeski Pułk Artylerii Mieszanej im. gen. Wincentego Aksamitowskiego (4 pam) – jednostka artylerii Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk powstał w 1994 roku w wyniku połączenia 4 pułku artylerii oraz 98 dywizjonu artylerii przeciwpancernej z 8 Dywizji Zmechanizowanej. Wchodził w skład 8 Bałtyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża.
Aby uwydatnić więzi 4 pułku artylerii mieszanej z mieszkańcami Kołobrzegu, w oparciu o rozkaz Ministra Obrony Narodowej Nr 1/MON z 2 stycznia 1991 dotyczący dziedziczenia i kultywowania tradycji oręża polskiego, 4 grudnia 1994 roku pułk przyjął nazwę „Kołobrzeski” oraz otrzymał imię generała Wincentego Aksamitowskiego.
17 marca 1995 roku Prezydent RP Lech Wałęsa wręczył pułkowi sztandar, który został ufundowany przez Komitet Fundatorów Sztandaru.
Uroczystość wręczenia sztandaru miała miejsce 3 maja 1995 roku na placu przed ratuszem miejskim w Kołobrzegu.
W wyniku rozformowania 8 Bałtyckiej Dywizji Obrony Wybrzeża, pułk został rozwiązany pod koniec 2001 roku.
Tradycje
11 listopada 1992 roku 4 pułk artylerii przejął dziedzictwo oraz tradycje:
- 4 Brygady Artylerii (1789-1793)
- Batalionu Artylerii Legionów Polskich we Włoszech (1799)
- 4 batalionu artylerii pieszej 4 Dywizji Piechoty (1809-1814)
- 4 kompanii lekkiej artylerii pieszej (1815-1831)
- 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej (1918-1939)
- 4 Kresowego Pułku Artylerii Lekkiej (1942-1947)
Symbole pułku
Odznaka pułkowa
Odznaka ma kształt okrągłej tarczy otoczonej srebrnym wieńcem laurowym. Na dole wieńca znajdują się skrzyżowane lufy armatnie, na które nałożona jest zielono-czarna szarfa spięta w kokardę z literami PA oraz datami 1918 i 1943. Na błękitnym tle tarczy widnieje cyfra 4 oraz biała sylwetka pomnika zaślubin Polski z morzem w Kołobrzegu.
Odznaka o wymiarach 40×36 mm nawiązuje kształtem do odznaki pamiątkowej 4 Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej z 1926 roku. Została zaprojektowana przez mjr. Grzegorza Ciechanowskiego, a jej wykonanie zlecono pracowni grawerskiej Andrzeja Panasiuka w Warszawie. Każda odznaka posiadała swój unikatowy numer wyryty na rewersie.
Pierwsze odznaki zostały wręczone 15 sierpnia 1991 roku.
Struktura organizacyjna
dowództwo i sztab
bateria dowodzenia
bateria rozpoznania dźwiękowego
1 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
2 dywizjon artylerii samobieżnej (haubice 122 mm 2S1 Goździk)
3 dywizjon artylerii rakietowej (BM-21)
trzy dywizjony artylerii przeciwpancernej (skadrowane)
kompania zaopatrzenia
kompania remontowa
kompania medyczna
Przekształcenia
34 Pułk Artylerii Lekkiej → 34 Pułk Artylerii Haubic → 4 Pułk Artylerii → 4 Pułk Artylerii Mieszanej
Zobacz też
Jednostki artylerii Wojska Polskiego
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Garnizon Kołobrzeg. mapy.blink.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-09)].