4 Okręgowy Szpital Koni – to jednostka organizacyjna służby weterynaryjnej Wojska Polskiego.
Historia szpitala
W 1921 roku powstał Okręg Korpusu Nr IV, a równocześnie zorganizowano Kadrę Okręgowego Szpitala Koni Nr IV. Kadra ta była częścią 4 Dywizjonu Taborów, a komendant kadry podlegał dowódcy dywizjonu. W zakresie uprawnień dyscyplinarnych miał on kompetencje podobne do dowódcy samodzielnego batalionu. W sprawach merytorycznych, otrzymywał polecenia bezpośrednio od szefa służby weterynaryjnej okręgu korpusu.
Kadra stanowiła jednostkę macierzystą dla całego personelu służby weterynaryjnej Okręgu Korpusu IV. W jej skład wchodzili oficerowie weterynaryjni, chorążowie weterynaryjni oraz szeregowi weterynaryjni (w tym majstrzy podkuwacze oraz sanitariusze weterynaryjni).
Zadania kadry szpitala obejmowały:
- rejestrowanie i prowadzenie ewidencji personelu służby weterynaryjnej,
- szkolenie fachowe szeregowych weterynaryjnych dla wszystkich jednostek w okręgu korpusu,
- uzupełnianie formacji okręgu korpusu o personel służby weterynaryjnej.
W zakresie podkuwania koni kadra zajmowała się jedynie szkoleniem podstawowym, natomiast szkolenie podkuwaczy na majstrów było w gestii Centralnej Wojskowej Szkoły Podkowniczej.
1 listopada 1925 roku wprowadzono nową organizację służby weterynaryjnej. Dotychczasowa kadra została przekształcona w 4 Okręgowy Szpital Koni. Komendant szpitala podlegał naczelnemu lekarzowi weterynarii Okręgu Korpusu Nr IV, płk. lek. wet. Maksymilianowi Kowalewskiemu. Utworzono również kadrę oficerów korpusu służby weterynaryjnej, która stała się jednostką macierzystą dla wszystkich oficerów tej służby.
W skład szpitala wchodzili: komendant, drużyna komendanta, oddział szpitalny oraz oddział szkolny. Szpital miał swoją siedzibę w Łodzi, przy ul. Południowej 59 i 68.
W sierpniu 1926 roku szpital został rozwiązany. Ostatni rozkaz komendanta szpitala wydano 18 sierpnia. Obowiązki związane ze szkoleniem szeregowych weterynaryjnych przejęło pięć okręgowych szkół służby weterynaryjnej (nr 1, 3, 5, 6 i 7), a po ich likwidacji w styczniu 1928 roku – Szkoła Podoficerów Zawodowych Służby Weterynaryjnej.
Kadra
Komendanci
mjr / ppłk lek. wet. Kazimierz Bortnowski (1922 – I 1925 → I referent Szefostwa Weterynaryjnego DOK VII)
mjr lek. wet. Eugeniusz Świecki (21 II 1925 – VIII 1926 → referent naczelnego lekarza weterynarii OK IV)
Komendanci Oddziału Szkolnego
kpt. lek. wet. Józef Wiślicki (od 1 XI 1925)
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Witold Jarno. Okręgowy Szpital Koni nr 4 w Łodzi w latach 1918–1926. „Zeszyty Wiejskie”. XXII, 2016. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. ISSN 1506-6541.