Czwarta Księga Machabejska
Czwarta Księga Machabejska to księga Starego Testamentu, która jest uznawana za kanoniczną przez niektóre odłamy prawosławia, w szczególności w kanonie prawosławnym gruzińskim. W tradycji judaistycznej, protestanckiej oraz katolickiej traktowana jest jako apokryficzna i znajduje się w Septuagincie.
Tytuł księgi pochodzi od luźnego związku z 2 Księgą Machabejską, w której obecny jest motyw męczeństwa Eleazara oraz jego siedmiu braci i matki. Historia przedstawiona w tej księdze służy jako nośnik dla idei zaczerpniętych z filozofii stoickiej.
Czwarta Księga Machabejska nie jest uznawana za kanoniczną przez większość lokalnych kościołów. Mimo to, w prawosławnych wydaniach Pisma Świętego umieszczana jest jako dodatek o charakterze dydaktyczno-mądrościowym. W Cerkwi gruzińskiej jest natomiast traktowana jako tekst natchniony. Jej treść miała istotny wpływ na chrześcijańską teologię męczeństwa oraz kult męczennika Eleazara.
Zobacz też
- Księgi Machabejskie