4 Korpus Lotnictwa Szturmowego (4 KLSz)
4 Korpus Lotnictwa Szturmowego (4 KLSz) to wyższy związek taktyczny lotnictwa Wojska Polskiego.
Korpus został utworzony w ramach dwuletniego planu szybkiego rozwoju sił zbrojnych. Dowództwo korpusu powstawało w okresie od 1 maja do 1 października 1952 roku, zgodnie z etatem nr 6/127. W skład etatu wchodziło 161 żołnierzy zawodowych oraz 32 kontraktowych.
W ramach podległych związków taktycznych znajdowało się 160 samolotów szturmowych Ił-10.
W 1953 roku minister obrony narodowej wydał polecenie dowódcy Wojsk Lotniczych, aby do 1 grudnia 1953 roku rozformować dowództwo 4 Korpusu Lotnictwa Szturmowego.
Struktura organizacyjna
W skład 4 KLSz wchodziły:
- dowództwo korpusu
- 8 Dywizja Lotnictwa Szturmowego w Bydgoszczy, w składzie: 4 plsz Bydgoszcz, 46 plsz Modlin (który nie został sformowany) oraz 48 plsz Przasnysz
- 13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego w Elblągu, w składzie: 5 plsz Lubień Kujawski, 50 plsz Elbląg (który nie został sformowany) oraz 51 plsz Wrzeszcz
- 16 Dywizja Lotnictwa Szturmowego w Pile, w składzie: 6 plsz Piła, 53 plsz Mirosławiec oraz 57 plsz Piła (który nie został sformowany)
- 89 kompania łączności
W 1952 roku, z powodu załamania dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju, postanowiono zaniechać formowania 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego. Jej pułki zostały przydzielone do innych dywizji (5 plsz do 8 DLSz, a 51 plsz do 16 DLSz).
Przypisy
Bibliografia
Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09. Brak numerów stron w książce.