4 Gwardyjski Korpus Strzelecki (ros. 4-й гвардейский стрелковый корпус) to związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej, który odegrał kluczową rolę w zdobyciu stolicy III Rzeszy.
Korpus został utworzony w 1942 roku. Jego działanie obejmowało szlak bojowy, który prowadził z Odessy do Polski, gdzie toczył walki z armią niemiecką, m.in. na przyczółku warecko-magnuszewskim oraz podczas zdobywania Chodkowa, Nowego Miasta nad Pilicą, Szamotuł i Skwierzyny.
Później 4 Gwardyjski Korpus Strzelecki wziął udział w zdobywaniu Berlina, będąc częścią 8 Gwardyjskiej Armii. Wśród oficerów 47 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej, która wchodziła w skład korpusu, znajdowały się osoby, w tym płk Theodor von Dufving, którzy zostali upoważnieni do prowadzenia rozmów na temat kapitulacji niemieckich sił w Berlinie.
Dowódcy korpusu
gen. mjr Nikołaj Gagen (31.01.1942 – 12.09.1942)
gen. mjr Siergiej Roginski (13.09.1942 – 20.10.1942)
gen. mjr Michaił Zaporożenko (26.04.1943 – 17.11.1943)
gen. mjr Andriej Andriejew (06.09.1944 – 13.11.1944)
gen. por. Wasilij Głazunow (18.11.1943 – 09.05.1945)
Struktura organizacyjna
Stan na 16 kwietnia 1945 roku:
- 35 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, dowódca gen. mjr Iwan Kułagin
- 47 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
- 57 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, dowódca gen. mjr Afanasiej Szemiankow
Przypisy
Bibliografia
Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
Wasilij Czujkow: Koniec Trzeciej Rzeszy. Warszawa: 1982. ISBN 83-11-06846-1.
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.