4 Dywizjon Taborów

4 Dywizjon Taborów był oddziałem taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej. W trakcie swojego istnienia jednostka przeszła kilka reorganizacji. W 1923 roku dywizjon miał swoją siedzibę w Łodzi, a w 1939 roku kadra 4 dywizjonu taborów stacjonowała w Łęczycy.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1923 roku dywizjon podlegał dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV i miał swoją bazę w Łodzi. Dowódca dywizjonu pełnił równocześnie rolę szefa taborów w Okręgu Korpusu Nr IV.

1 października 1925 roku, w związku z reorganizacją wojsk taborowych, dywizjon został przekształcony w 4 Szwadron Taborów. Jednocześnie utworzono Szefostwo Taborów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IV. W lipcu 1926 roku, z powodu redukcji stanów liczebnych formacji taborowych (zgodnie z rozkazem MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. oraz rozporządzeniem wykonawczym Dep. II L. 1600/tab. tjn.), szwadron został skadrowany.

12 września 1930 roku wydano „Organizację taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku ogłoszono rozkaz wprowadzający w życie nowe zasady organizacji formacji taborowych. 4 szwadron taborów przeszedł reorganizację i stał się kadrą 4 dywizjonu taborów.

W 1939 roku kadra 4 dywizjonu taborów była stacjonowana w Łęczycy.

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizjonu w 1923 roku obejmowała:

dowództwo dywizjonu
cztery szwadrony taborowe
skład i warsztat taborowy
kadra szwadronu zapasowego
Kadra Okręgowego Szpitala Koni nr IV w Łodzi
kolumny przewozowe

Obsada personalna

Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry:

ppłk tab. Stefan Bzowski (1923 – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK IV)
mjr tab. Zygmunt Bogusz (1 X 1925 – III 1927 → szef Szefostwa Taborów DOK II)
kpt. tab. Albin Nowotny (III 1927 – 1 IV 1929 → kierownik referatu taborów w Szefostwie Intendentury i Taborów OK IV)
rtm. Tadeusz Misiak (X 1930 –)
mjr tab. Henryk Szwajkowski (XII 1932 – 24 V 1934 → kierownik Kierownictwa Zaopatrzenia Taborów)
mjr tab. Kazimierz Biłyk (VI 1934 – VII 1938 → szef Szefostwa Taborów OK IV)
kpt. tab. Anicet Ignacy Marcinkowski (VII 1938 – III 1939)
mjr tab. Leon Staniek (od 1 IV 1939)

Zastępcy dowódcy dywizjonu:

kpt. tab. Jan Waligórski (1923 – II 1925 → 10 dtab.)

Kwatermistrzowie:

rtm. tab. Albin Nowotny (1 X 1925 – III 1927 → dowódca szwadronu)
kpt. tab. Stefan II Gajewski (III – X 1927 → kwatermistrz 5 dtab)
kpt. tab. Kazimierz Biłyk (od X 1927)

Obsada personalna kadry 4 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku:

komendant kadry – kpt. Marcinkowski Anicet Ignacy
oficer mobilizacyjny – kpt. Urbanowicz Kazimierz
oficer administracyjno-materiałowy – por. Nowakowski Stanisław

Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych żołnierzy można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].

Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.

Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.