4 Dywizja Strzelecka (ros. 4-я стрелковая дивизия) to związek taktyczny piechoty wchodzący w skład Armii Czerwonej.
Została utworzona 12 czerwca 1919 roku na fundamentach rozbitej Dywizji Litewskiej. Brała czynny udział w agresji na Polskę, a wówczas jej pełna nazwa brzmiała 4 Smoleńska Dywizja Strzelecka imienia Proletariatu Niemieckiego (4-я Смоленская имя Германского пролетариата стрелковая дивизия). Po wojnie zimowej z Finlandią, dywizja została przeniesiona do Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. W czerwcu 1941 roku, pod dowództwem pułkownika I.P. Roslija, weszła w skład 3 Korpusu Strzeleckiego Okręgu Transkaukaskiego.
Dywizja została sformowana po raz drugi 12 marca 1943 roku w Moskiewskim Okręgu Wojskowym. W 39 pułku strzeleckim, który był częścią 4 Dywizji Strzeleckiej, służył Michaił Surkow, snajper z ponad 500 potwierdzonymi trafieniami.
Dowództwo dywizji
Dowódcy:
kombrig Nikołaj Klucznikow.
Szefowie sztabu:
płk Aleksandr Bufanow.
Struktura organizacyjna
Pierwsze formowanie
39 pułk strzelecki
101 pułk strzelecki
220 pułk strzelecki
40 pułk artylerii lekkiej (do 10.11.1941 i od 06.03.1942)
95 pułk artylerii haubic (do 06.11.1941)
80 dywizjon przeciwpancerny (do 22.10.1941 i od 06.01.1942)
308 samodzielna kompania czołgów
41 kompania rozpoznawcza (47 batalion rozpoznawczy)
7 batalion saperów
549 dywizjon moździerzy (od 06.11.1941)
63 batalion łączności
55 batalion medyczno-sanitarny
280 kompania chemiczna
433 batalion transportowy
Drugie formowanie (1943)
39 pułk strzelecki
101 pułk strzelecki
220 pułk strzelecki
40 pułk artylerii lekkiej
80 dywizjon przeciwpancerny (do 22.10.1941 i od 06.01.1942)
41 kompania rozpoznawcza
7 batalion saperów
88 batalion łączności
55 batalion medyczny
280 kompania chemiczna
107 kompania transportowa
272 piekarnia polowa
168 punkt weterynaryjny
1463 stacja poczty polowej
13 kasa polowa
Przypisy
Bibliografia
John Walter: Snajper. Historia strzelców wyborowych. Warszawa: 2022. ISBN 978-83-8151-547-4.
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
RKKA.ru: 4-я Краснознаменная стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-20]. (ros.).