4 Dywizja Pancerna
4 Dywizja Pancerna (ang. 4th Armored Division) to amerykańska jednostka wojskowa, która działała w latach 1941–1972.
Historia i działania zbrojne
Dywizja została utworzona w Fort Drum 15 kwietnia 1941 roku, przed przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej. Początkowo składała się z 3800 żołnierzy, jednak gotowość bojową osiągnęła dopiero w 1942 roku. Na przełomie 1943 i 1944 roku, w związku z planem zachodnich Aliantów dotyczącym otwarcia drugiego frontu w Europie, dywizja została przerzucona do Anglii.
Wzięła udział w Operacji Overlord, a swoje pierwsze walki z niemieckimi siłami stoczyła we wrześniu 1944 roku pod Arracourt. Następnie dywizja skierowała się do Alzacji, zajmując miejscowość Baerendorf. W trakcie bitwy o Ardeny przeszła przez Luksemburg, aby uderzyć w kierunku Bastogne, co miało na celu wsparcie amerykańskiej 101 Dywizji Powietrznodesantowej. II wojnę światową zakończyła na terytorium Niemiec, po czym do 1949 roku pełniła służbę okupacyjną jako First Constabulary Brigade.
W 1954 roku dywizja została odtworzona pod nazwą 4DPanc w Teksasie. W 1957 roku została wysłana do RFN i stacjonowała w Göppingen. Została rozwiązana w 1971 roku, a jej miejsce w zachodnich Niemczech zajęła 1 Dywizja Pancerna.
Przypisy
Bibliografia
Don M.D.M. Fox Don M.D.M., Patton’s Vanguard: The United States Army Fourth Armored Division, McFarland, 2003, ISBN 978-0-7864-1582-3 (ang.).