4 Dywizja Górska
4 Dywizja Górska, znana również jako Dywizja Enzian (niem. 4. Gebirgs-Division), była dywizją górską w składzie Wehrmachtu.
Działanie
Dywizja została utworzona w październiku 1940 roku w Heuberg. Do marca 1941 roku stacjonowała na poligonach, a następnie została przerzucona do Jugosławii. Po rozpoczęciu inwazji Niemiec na ZSRR dywizja walczyła w południowej części Rosji; jej jednostki zdobyły szczyt Elbrusu na Kaukazie 21 sierpnia. Po klęsce pod Stalingradem jej szlak bojowy prowadził przez Kubań, Krym, Rumunię, Węgry oraz Słowację. W trakcie II wojny światowej dywizja straciła 11.000 żołnierzy zabitych oraz 2.500 zaginionych.
Skład
- 13 Pułk Strzelców Górskich
- 91 Pułk Strzelców Górskich
- 94 Zmotoryzowany Batalion Rozpoznawczy
- 94 Górski Pułk Artylerii
- 94 Batalion Uzupełnień
- 94 Batalion Pionierów
- 94 Batalion Łączności
- Oddziały dywizyjne
Liczebność i stan
W pełnym składzie dywizja liczyła 14.000 ludzi, 6.300 zwierząt, 1.400 pojazdów, 500 karabinów maszynowych, 30 dział piechoty, 39 dział przeciwpancernych oraz 48 lekkich i ciężkich dział.
Dowódcy
- generał Karl Eglseer (październik 1940 – październik 1942)
- generał Hermann Kreß (październik 1942 – sierpień 1943)
- generał Julius Braun (sierpień 1943 – czerwiec 1944)
- generał Karl Jank (czerwiec – lipiec 1944)
- generał Friedrich Breith (lipiec 1944 – luty 1945)
- generał Robert Bader (luty – kwiecień 1945)
- generał Friedrich Breith (kwiecień – maj 1945)