4 Batalion Strzelców Karpackich

4 Batalion Strzelców Karpackich (4 bsk) – jednostka piechoty w ramach Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie i zmiany organizacyjne

4 batalion strzelców karpackich został utworzony w maju 1942 roku w Palestynie, jako część 2 Brygady Strzelców Karpackich, na mocy rozkazu dowódcy Wojsk Polskich na Środkowym Wschodzie L.dz.2130/I/Tjn./42 z dnia 30 kwietnia 1942. Jednostka została sformowana z 25 pułku piechoty 9 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych, która przybyła podczas pierwszej ewakuacji z ZSRR.

Działania bojowe

W czasie kampanii włoskiej w latach 1944–1945 batalion brał udział w walkach jako część swojej macierzystej brygady.

Po zakończeniu wojny jednostka, będąc częścią wojsk okupacyjnych, pełniła m.in. funkcje wartownicze. W lutym 1946 roku zapewniał ochronę obiektom wojskowym w okolicy Bitonto.

W 1946 roku batalion został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, a w kolejnym roku rozformowany.

11 listopada 1966 roku batalion otrzymał Order Virtuti Militari.

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu

ppłk piech. Piotr Perucki (V 1942 – 4 VII 1943 → dowódca Rejonu Etapowego Egipt)

ppłk piech. Karol Fanslau (4 VII 1943 – † 17 V 1944)

mjr art. Józef Stojewski-Rybczyński († 17 V 1944)

mjr Melik Somchjanc (17 V – 5 VII 1944)

kpt. / mjr Antoni Maszewski (5 VII – †5 VIII 1944)

mjr Andrzej Paluch (5 VIII – 10 VIII 1944)

mjr Marian Karol Jasiński (10 VIII – 3 IX 1944)

mjr Andrzej Konstanty Racięski (3 IX 1944 – 1947)

Zastępcy dowódcy batalionu

mjr Artur Bronisław Dubeński (10 XI 1942 – V 1944)

mjr Melik Somchjanc (3 V -17 V 1944)

kpt. Antoni Maszewski (9 VI – 5 VII 1944)

kpt. Stanisław Jandzis (10 VIII – X 1944)

kpt. Aleksander Waroczewski (od X 1944)

Oficerowie

ppor. Tadeusz Barwicki KWx2

ppor. Stanisław Depowski † 17 V 1944

ppor. Tadeusz Pawłowski

ppor. Edmund Wilkosz † 18 V 1944

ppor. Kazimierz Ziajka

Podoficerowie

chor. Franciszek Pietrzak

kpr. pchor. Ludwik Brykner

Odznaka batalionu

Odznaka specjalna została wykonana z białego metalu i oksydowana na stare srebro. Oznaka ma kształt kompozycji złożonej z ośmiu liści ostu ułożonych promieniście, na które nałożony jest okrągły wieniec ze świerków. W centrum znajduje się koło z ząbkowanym obrzeżem, na wieńcu widnieją inicjały „2 BSK”, a w środku cyfra „4”.

Odznakę noszono na berecie, na podkładce z ciemnozielonego sukna po lewej stronie, w odległości 10 cm od środka orzełka. Na patkach kołnierza zezwolono na noszenie oznak o średnicy 2 cm, bez podkładki sukiennej. Wykonawcą była firma F. M. Lorioli z Mediolanu.

Marsze i walki

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za okres od 3 V 1942 do 10 XII 1943. [w:] Oddziałowe Kroniki i Dzienniki Działań, sygn. C.292 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2016-06-03].

Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.

Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.

Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.

Jan J. Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe, Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997, ISBN 83-902021-9-0.

Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino. Generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8. Brak numerów stron w książce.

Witold Biegański: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967. Brak numerów stron w książce.

Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.

Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka – Ruch”, 1981. Brak numerów stron w książce.

Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945, zeszyt nr 14. Londyn: 1973.

Tadeusz Panecki (red.): 2 Korpus Polski w bitwie o Monte Cassino z perspektywy półwiecza. Warszawa: 1994. ISBN 83-11-08291-X.

Zbigniew Wawer: 3 Dywizja Strzelców Karpackich w kampanii włoskiej 1944-1945. Białystok: 1994. ISBN 83-86232-40-4.

Grzegorz Turlejski: Antoni Maszewski, olimpijczyk i żołnierz. Kamieńsk: 2008. ISBN 978-83-925349-1-4.