4 Batalion Saperów im. Romualda Traugutta
To samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.
Został utworzony w obozie sieleckim na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR nr 95 z dnia 27 grudnia 1943 roku, jako część 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty.
Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 30 maja 1944 roku.
Obsada personalna
Dowódcy batalionu:
- kpt. Władysław Kusznarow
- kpt. Anatol Sandler
- kpt. Edward Utyłło
- Władysław Borowicz
- Czesław Zwierzyński
Struktura organizacyjna
Etat 04/506:
- Dowództwo i sztab
- 3 x kompania saperów
- 3 x pluton saperów
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
Łącznie:
- żołnierzy – 254 (w tym oficerów – 33, podoficerów – 44, szeregowych – 177)
- sprzęt:
- samochody – 3
- łodzie MN – 1
Okres powojenny
Po powrocie do kraju batalion zajmował się rozminowywaniem oraz oczyszczaniem terenów w województwach: lubelskim, kieleckim, białostockim, a częściowo także warszawskim i rzeszowskim. W późniejszym czasie pełnił funkcje ochronne mostów w ramach akcji przeciwlodowych i przeciwpowodziowych na terenie województwa kieleckiego, lubelskiego, rzeszowskiego oraz krakowskiego. Zajmował się również usuwaniem skutków huraganu w Sandomierzu i był zaangażowany w prace na rzecz gospodarki narodowej.
Przypisy
Bibliografia
- Karol Dideńko: Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 (organizacja i działania bojowe). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.