4 Batalion Minowania Marynarki Wojennej
4 Batalion Minowania Marynarki Wojennej to niezależny pododdział wojsk inżynieryjnych w ramach Marynarki Wojennej.
Jednostka została utworzona w 1970 roku jako 44 kompania saperów, która miała swoją siedzibę w Ustroniu Morskim. W 1977 roku kompania została przekształcona w 1 Dywizjon Saperów Morskich i przeniesiona do Świnoujścia-Ognicy, gdzie została podporządkowana 2 Brygadzie Okrętów Desantowych. Na podstawie zarządzenia dowódcy Marynarki Wojennej Nr 117 z 1986 roku, Dywizjon został przeniesiony do Dziwnowa, a w 1993 roku, zgodnie z rozkazem dowódcy MW, jednostka przekształciła się w 4 Batalion Minowania MW.
Do zadań batalionu należało tworzenie przeciwdesantowych zapór inżynieryjnych w strefie wodnej do izobaty 5 m oraz na plaży, a także organizowanie węzłów zapór inżynieryjnych w portach morskich.
Na mocy rozkazu Dowódcy Marynarki Wojennej z dnia 30 września 2005 roku, batalion został rozwiązany.
Dowódcy batalionu
- por. Julian Słoma (1971-1974)
- por. Lech Durzyński (1974-1975)
- kpt. Karol Komorowicz (1975-1977)
- kpt. Jerzy Bucholc (1977 – 1985)
- kpt. Karol Rolak (1985 – 1990)
- kpt. Jerzy Pitucha (1990 – 1991)
- kpt. Jan Narewski (1991 – 1993)
- kmdr ppor. Jerzy Pitucha (1993 – 2002)
- kmdr ppor. Paweł Lewandowski (2002 – 2005)
Przypisy
Bibliografia
8 Kołobrzeski Batalion Saperów Marynarki Wojennej. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013. ISBN 978-83-63755-07-2. Brak numerów stron w książce.
4 Batalion Minowania MW. [dostęp 2010-11-06].
Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09287-7.