4 Armia Ogólnowojskowa WP (1955–1990)

4 Armia Ogólnowojskowa Wojska Polskiego (4 A) – związek operacyjny Sił Zbrojnych PRL

4 Armia została stworzona w celu obrony w przypadku wojny, bazując na dowództwie oraz jednostkach Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Stanowiła ona jedną z trzech armii ogólnowojskowych Frontu Polskiego, który był częścią Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego.

Powstanie 4 A miało miejsce na podstawie porozumień między rządami ZSRR i PRL w styczniu 1955 roku. Jej formowanie zostało uwzględnione w Planie mobilizacyjnym PM-58 oraz kolejnych wersjach planów mobilizacyjnych. Dowództwo 4 A funkcjonowało do kwietnia 1990 roku, kiedy to zostało zastąpione przez dowództwo 3 Korpusu Zmechanizowanego czasu „W”. Struktura bojowa korpusu była zbliżona do składu 4 A.

Skład armii (1985)

Dowództwo 4 Armii

1 Dywizja Zmechanizowana
3 Dywizja Zmechanizowana
9 Dywizja Zmechanizowana
48 Kompania Specjalna
32 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych
1 Brygada Artylerii Armat
126 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
21 Armijna Polowa Techniczna Baza Rakietowa
2 Warszawska Brygada Saperów
2 Pułk Pontonowy
15 Pułk Drogowo-Mostowy
3 Brygada Chemiczna
4 Pułk Zabezpieczenia
9 Pułk Łączności
13 Pułk Radioliniowo-Kablowy
15 Batalion Rozpoznania Radioelektronicznego
34 Batalion Radiotechniczny
14 Armijna Baza Remontowa

Stan osobowy i uzbrojenie

Armia liczyła etatowo 64700 żołnierzy. Jej główne uzbrojenie obejmowało: 626 czołgów T-55, 41 bojowych wozów piechoty BWP-1, 437 transporterów opancerzonych SKOT oraz 220 rozpoznawczych samochodów opancerzonych BRDM-2.