3in Rocket

3in Rocket

3in Rocket (znana również jako Unrotated Projectile) to brytyjska rakieta niekierowana, opracowana do zastosowań ziemia-powietrze w czasie II wojny światowej. Pod koniec wojny była używana także w roli rakiety powietrze-ziemia przez samoloty Hawker Typhoon oraz jako rakieta ziemia-ziemia na niektórych brytyjskich czołgach.

Historia

W Wielkiej Brytanii prace nad rakietami 3-calowymi przeznaczonymi do walki z powietrznymi zagrożeniami rozpoczęto w 1934 roku. Jednakże do 1937 roku projekt nie miał wysokiego priorytetu. Sugerowano wtedy, że nowe rakiety 3-calowe mogłyby być efektywną alternatywą dla tradycyjnej artylerii przeciwlotniczej. Rakieta o kalibrze 3 cali (76,2 mm) mogła przenosić ładunek wybuchowy porównywalny z większą armatą o kalibrze 3,7 cala (94 mm).

Projekt otrzymał nazwę kodową Unrotated Projectile, a prace nad nim kontynuowano w Aberporth w Walii, gdzie przeprowadzono pierwsze testy z użyciem ostrej amunicji na Jamajce. Po rozpoczęciu II wojny światowej, eksperymentalna bateria w Aberporth zestrzeliła jako pierwsza w Wielkiej Brytanii niemiecki bombowiec.

W trakcie wojny powstało wiele różnych wyrzutni, zarówno lądowych, jak i okrętowych, które wykorzystywały rakiety 3-calowe, w tym Z Battery oraz Projector, 3in, Rocket w różnych wersjach.

Pod koniec wojny rakiety 3-calowe były także stosowane jako broń lotnicza, wykazując dużą efektywność w walce z czołgami, zwłaszcza w rękach pilotów samolotów Hawker Typhoon. Ponadto były używane jako rakiety ziemia-ziemia na czołgach jednostki Coldstream Guards.

Konstrukcja

Rakieta 3in Rocket charakteryzowała się prostą konstrukcją, podobną do wcześniejszej rakiety 2in Rocket, i była napędzana silnikiem rakietowym na bazie kordytu. Stabilizację w locie zapewniały jedynie niewielkie brzechwy. W głowicy rakiety znajdował się zapalnik uderzeniowy.

Długość rakiety wynosiła 76 cali, co odpowiada 193 cm, a średnica wynosiła 3,25 cala (8,26 cm). Masa pocisku wynosiła 54 funty, w tym 12,7 funta to masa kordytu, a 4,28 funta to masa głowicy (odpowiednio 24,5 kg, 5,76 kg i 1,94 kg).

Maksymalna prędkość rakiety wynosiła 457 m/s, pułap maksymalny osiągał 6770 metrów, a zasięg poziomy wynosił do 3720 metrów.

Przypisy

Bibliografia

Chris Chant: Artillery. Londyn: Amber Books, 2005. ISBN 1-904687-41-5. Brak numerów stron w książce.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!