3DO Interactive Multiplayer
3DO Interactive Multiplayer (znane najczęściej jako 3DO) to konsola do gier wideo, która była produkowana od 1993 roku przez firmy Panasonic, Sanyo oraz GoldStar na podstawie specyfikacji opracowanej przez The 3DO Company.
Historia
Pierwotnym celem firmy było stworzenie konsoli gier wideo piątej generacji z napędem CD, która miałaby być produkowana przez partnerów na podstawie różnych licencji. The 3DO Company planowało zarabiać na opłatach licencyjnych za każdą sprzedaną konsolę oraz wyprodukowaną grę. W porównaniu do konkurencji, takiej jak Nintendo i Sega, firma oferowała korzystniejsze warunki oraz niższe opłaty licencyjne (3 dolary za każdą wyprodukowaną grę). Premiera platformy miała miejsce w październiku 1993 roku w USA.
W chwili debiutu, cena konsoli była wysoka w porównaniu do konkurencyjnych urządzeń. Gdy na rynku pojawiło się Sony PlayStation z niższą ceną oraz lepszą obsługą grafiki 3D, gry na konsolę 3DO zaczęły być postrzegane jako gorsze, co doprowadziło do spadku zainteresowania produktem. W 1996 roku 3DO sprzedało projekt nowej generacji konsoli, oznaczonej kodem M2, firmie Matsushita Electric Industrial Co., Ltd., a samo zaczęło produkować oraz wydawać gry na platformę PlayStation.
W marcu 1995 roku konsola zadebiutowała w Polsce dzięki przedsiębiorstwu Discomp. Do kraju sprowadzano modele Panasonic FZ-1, FZ-10 oraz Goldstar, których ceny były, podobnie jak w innych krajach, bardzo wysokie.
Dane techniczne
- CPU – 32-bitowy procesor RISC 12.5 MHz ARM60, koprocesor matematyczny, 32 kb SRAM
- Pamięć konsoli – 2 MB RAM, 1 MB Video RAM
- Procesor graficzny – tryby graficzne 320×240 lub 320×480, 24-bitowa paleta kolorów
- Dźwięk – 20-bitowy procesor DSP, wsparcie dla dźwięku przestrzennego Dolby Surround
- Napęd – dysk CD-ROM podwójnej prędkości