3C 273

3C 273 to kwazar położony w gwiazdozbiorze Panny. Jest on najjaśniejszym kwazarem dostrzegalnym na naszym niebie (około 12,9m) i jednocześnie jednym z najbliższych, z przesunięciem ku czerwieni wynoszącym 0,158. Ten obiekt był pierwszym, który został zidentyfikowany jako kwazar, co zapoczątkowało klasyfikację całej grupy podobnych obiektów.

Historia

Nazwa 3C 273 oznacza, że jest to 273. obiekt z Trzeciego Katalogu Radioźródeł Uniwersytetu w Cambridge, opublikowanego w 1959 roku. Jego precyzyjne współrzędne zostały ustalone przez Cyrila Hazarda, co umożliwiło zlokalizowanie optycznego odpowiednika tego źródła oraz uzyskanie jego widma. W 1963 roku Maarten Schmidt zinterpretował uzyskane widmo jako dowód na kosmologiczną odległość tego źródła.

Dżet

3C 273 posiada dżet o dużej skali, mierzący 60 kpc, który został zaobserwowany w zakresie optycznym, radiowym oraz rentgenowskim. Obraz optyczny uzyskany za pomocą teleskopu Hubble’a ukazuje złożoną strukturę dżetu.

Obserwacje

3C 273 jest widoczny na obu półkulach. Jego jasność sprawia, że można go dostrzec za pomocą „amatorskiego” teleskopu. Dzięki swojej jasności oraz faktowi, że 3C 273 był pierwszym zidentyfikowanym kwazarem, jego rektascensja w Piątym Fundamentalnym Katalogu (FK5) została wykorzystana jako standardowa pozycja dla 23 radioźródeł.

Ze względu na swoją odległość od Ziemi oraz obserwowaną jasność, 3C 273 jest najbardziej odległym obiektem, który można obserwować przy pomocy amatorskiego teleskopu.