39 Eskadra Towarzysząca
39 Eskadra Towarzysząca to pododdział lotnictwa Wojska Polskiego działający w okresie II Rzeczypospolitej.
Formowanie i walki
39 Eskadra Towarzysząca została utworzona na mocy rozkazu L.dz. 4359/tjn. Ministra Spraw Wojskowych z dnia 19 lipca 1937 roku.
Eskadra została zorganizowana na lotnisku Ławica w Poznaniu, bazując na IV plutonie 33 Eskadry Towarzyszącej, a jej dowództwo podlegało IV/3 dywizjonowi towarzyszącemu 3 pułku lotniczego.
W dniu 24 sierpnia 1939 roku, po ogłoszeniu mobilizacji, eskadra została rozformowana, a jej personel oraz sprzęt wykorzystano do uzupełnienia 33 i 36 Eskadry Towarzyszącej.
Personel eskadry
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Krzysztof Hoff: Skrzydła Niepodległej. O wielkopolskim lotnictwie w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Wielkopolskie Muzeum Walk Niepodległościowych, 2005. ISBN 83-921347-0-2.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.