39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej
39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (39 dr OP) to jednostka Wojska Polskiego.
Dywizjon został utworzony w 1968 roku w Czarnówku koło Gryfina i był podległy dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Jednostka została rozformowana w 2000 roku.
Historia
Zgodnie z zarządzeniem nr 0146 Dowódcy WOPK z dnia 13 grudnia 1967 roku, powstał 39 dywizjon artylerii OPK. Głównym celem dywizjonu była obrona północno-zachodnich granic kraju przed ewentualnym atakiem wrogich sił z powietrza.
Jesienią 1969 roku, jednostka otrzymała swoje podstawowe uzbrojenie – zestaw przeciwlotniczy S–75M Wołchow.
W 1970 roku odbyły się pierwsze strzelania bojowe na poligonie w Aszułuku w ZSRR, a kolejne miały miejsce w latach 1974, 1978 i 1983.
W 1986 roku dywizjon zmienił swoją nazwę na 39 dywizjon rakietowy OP.
Dowódcy dywizjonu
- ppłk Zygmunt Gaik – 1969-1990
- ppłk inż. Wacław Kozak – 1990-1998
- mjr Artur Wysocki – 1998-2000
Wyróżnienia
W latach 1984, 1985 i 1986 dywizjon został uhonorowany „Medalem za zasługi dla wojsk OPK”.
Przypisy
Bibliografia
39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Czarnówko k. Gryfina
39. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej Kraju – JW 2295 (1968 – 2000)