383 Dywizja Piechoty
383 Dywizja Piechoty (niem. 383. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, która została utworzona na poligonie w Orzyszu na podstawie rozkazu z 26 stycznia 1942 roku, w ramach 18. fali mobilizacyjnej w I Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna w styczniu 1942 roku obejmowała:
- 551., 552. i 553. pułk piechoty,
- 383. pułk artylerii,
- 383. batalion pionierów,
- 383. oddział przeciwpancerny,
- 383. oddział łączności.
W czerwcu 1944 roku struktura ta uległa zmianie i wyglądała następująco:
- 551., 552. i 553. pułk grenadierów,
- 383. pułk artylerii,
- 383. batalion pionierów,
- 383. oddział przeciwpancerny,
- 383. oddział łączności,
- 383. polowy batalion zapasowy.
Dowódcy
Lista dowódców 383 Dywizji Piechoty:
- Generalleutnant Johann Haarde: 26 I 1942 – 20 II 1942,
- Generalmajor Eberhard von Fabrice: 20 II 1942 – 27 IX 1942,
- Generalleutnant Friedrich – Wilhelm John: 27 IX 1942 – 1 VII 1943,
- Generalmajor Edmund Hoffmeister: 1 VII 1943 – 20 VI 1944,
- Generalleutnant Adolf Hamann: 20 VI 1944 – 28 VI 1944.
Szlak bojowy
W latach 1942-1944 dywizja brała udział w walkach na froncie wschodnim w ramach Grupy Armii Południe, Grupy Armii B oraz Grupy Armii Środek. Ostatecznie jednostka została rozbita pod Bobrujskiem około 28 czerwca 1945 roku w trakcie Operacji Bagration.
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;