38 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
38 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (38 dr OP) to samodzielny pododdział Wojska Polskiego.
Jednostka została utworzona w 1968 roku w Stargardzie Szczecińskim, podlegając dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Rozformowanie dywizjonu miało miejsce we wrześniu 2000 roku.
Historia
Zgodnie z zarządzeniem nr 0146 Dowódcy WOPK z dnia 13 grudnia 1967 roku, powstał 38 dywizjon artylerii OPK.
Na podstawie rozkazu nr 0148 Dowódcy 2 KOP z dnia 6 listopada 1968, dywizjon osiągnął gotowość bojową 3 stycznia 1969.
W okresie od 20 kwietnia 1969 do 11 sierpnia 1969 w dywizjonie rozpoczęło się formowanie 42 dr OP.
Na przełomie maja i czerwca 1969, razem z 36 dr OP oraz 37 dr OP, jednostka brała udział w zgrupowaniu poligonowym w Pieniężnicy, przygotowując obsługi do strzelań.
10 lipca 1969 roku, na poligonie w Aszułuku w ZSRR, odbyło się pierwsze strzelanie bojowe, a kolejne miały miejsce w latach 1973, 1977 i 1981.
W 1986 roku dywizjon zmienił nazwę na 38 dywizjon rakietowy OP.
W dniach 04–29 maja 1999 roku, wszystkie siły i środki 26 BR OP uczestniczyły w pierwszym międzynarodowym ćwiczeniu pod kryptonimem OCELOT–99. W ćwiczeniu wzięli udział żołnierze armii polskiej, czeskiej i niemieckiej. Strzelania zostały przeprowadzone przez 38, 39, 40, 41, 70, 71 dr OP. To było ostatnie strzelanie bojowe 38 dr OP.
W wrześniu 2000 roku dywizjon został rozformowany.
Dowódcy dywizjonu
- mjr Bonifacy Robak – 1968-1970
- mjr Wacław Marzec – 1970-1974
- mjr Alojzy Dahlke – 1974-1975
- kpt. Edmund Łączny – 1975-1981
- ppłk Władysław Trzeciak – 1981-1996
- ppłk Czesław Szlagowski – 1996-2000
Przypisy
Bibliografia
38 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Stargard Szczeciński