38 Brygada Pancerna
38 Brygada Pancerna (ros. 38-я легкотанковая бригада) to jednostka pancerna Armii Czerwonej.
Działania bojowe
Brygada uczestniczyła w kampanii wrześniowej w ramach 6 Armii.
Przed planowaną inwazją na Polskę, jednostka skupiła swoje siły w miejscowości Podwysokie. W dniu 17 września 1939 roku przekroczyła granicę i do końca dnia dotarła w rejon Tarnopola. W kolejnych dwóch dniach maszerowała w kierunku Lwowa, a 22 września zaatakowała miasto. W trakcie walk zginęło 2 i raniono 2 żołnierzy, a jeden czołg uległ uszkodzeniu. 25 września brygada ruszyła w stronę Sokal, a 29 września skoncentrowała się w Zamościu.
W dniu agresji na Polskę brygada dysponowała 141 czołgami T-26, 4 czołgami T-38 oraz 4 samochodami pancernymi.
W trakcie operacji wykorzystano 145 wozów bojowych. Po zakończeniu działań pozostało 89 sprawnych pojazdów. Na trasach marszu pozostawiono 56 wozów bojowych. W wyniku walk zginęło 6 żołnierzy, a 5 odniosło rany.
Zgodnie z raportem dowódcy 38 BPanc, kombriga P.W. Wołocha, brygada wzięła do niewoli 1520 oficerów oraz 27 727 żołnierzy polskich. Zdobyto 11 czołgów oraz 17 samolotów.
Struktura organizacyjna
W 1939 roku struktura brygady obejmowała:
- 53 batalion czołgów
- 55 batalion czołgów
- 61 batalion czołgów
- 79 batalion czołgów
- 271 batalion remontowy
Dowódcy dywizji
Dowódcą w 1939 roku był kombrig Piotr Wołoch.
Przypisy
Bibliografia
Janusz Magnuski, Maksym Kołomijec: Czerwony blitzkrieg; wrzesień 1939; sowieckie wojska pancerne w Polsce. Warszawa: Pelta, 1994. ISBN 83-85314-03-2.
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.