371 Dywizja Piechoty
371 Dywizja Piechoty (niem. 371. Infanterie-Division) – to niemiecka dywizja, która brała udział w II wojnie światowej, walcząc przeciwko Armii Czerwonej. Została zniszczona podczas bitwy pod Stalingradem.
Dywizja została sformowana na poligonie Beverloo na podstawie rozkazu z dnia 17 lutego 1942 roku, w ramach 19. fali mobilizacyjnej przez VI Okręg Wojskowy. Po przetransportowaniu na teren Związku Radzieckiego, wzięła udział w walkach przeciw Armii Czerwonej. W styczniu 1943 roku, gen. Stempel, dowódca 371 DP, poniósł śmierć, a dywizja została zniszczona w trakcie bitwy stalingradzkiej.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Richard Stempel 17 II 1942 – 26 I 1943;
- gen. por. Hermann Niehoff 1 IV 1943 – 10 VI 1943;
- płk Hans-Joachim Baurmeister 10 VI 1943 – 10 VII 1944;
- gen. por. Hermann Niehoff 10 VII 1944 – 2 III 1945;
- gen. mjr Rolf Scherenberg 2 III 1945 – 8 V 1945
Struktura organizacyjna
Skład w lutym 1942:
- 669., 670. i 671. pułk piechoty,
- 371. pułk artylerii,
- 371. batalion pionierów,
- 371. oddział przeciwpancerny,
- 371. oddział łączności;
Skład w kwietniu 1942:
- 669., 670. i 671. pułk piechoty,
- 371. pułk artylerii,
- 371. batalion pionierów,
- 371. oddział rozpoznawczy,
- 371. oddział przeciwpancerny,
- 371. oddział łączności,
- 371. polowy batalion zapasowy;
Skład w marcu 1943:
- 669., 670. i 671. pułk grenadierów,
- 371. pułk artylerii,
- 371. batalion pionierów,
- 371. oddział rozpoznawczy,
- 371. oddział przeciwpancerny,
- 371. oddział łączności,
- 371. polowy batalion zapasowy;
Skład w maju 1943:
- 669., 670. i 671. pułk grenadierów,
- 371. pułk artylerii,
- 371. batalion pionierów,
- 371. batalion fizylierów rozpoznawczy,
- 371. oddział przeciwpancerny,
- 371. oddział łączności,
- 371. polowy batalion zapasowy.
Przypisy
Bibliografia
Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.