370 Dywizja Piechoty
370 Dywizja Piechoty (niem. 370. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa, która powstała w czasie II wojny światowej. Została sformowana w Reims na podstawie rozkazu wydanego 17 lutego 1942 roku, w ramach 19. fali mobilizacyjnej przez VIII Okręg Wojskowy.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizji w lutym 1942 roku obejmowała:
- 666., 667. i 668. pułk piechoty,
- 370. pułk artylerii,
- 370. batalion pionierów,
- 370. oddział przeciwpancerny,
- 370. oddział łączności,
- 370. polowy batalion zapasowy.
Natomiast struktura organizacyjna w grudniu 1943 roku wyglądała następująco:
- 666., 667. i 668. pułk grenadierów,
- 370. pułk artylerii,
- 370. batalion pionierów,
- 370. batalion fizylierów,
- 370. oddział przeciwpancerny,
- 370. oddział łączności,
- 370. polowy batalion zapasowy.
Dowódcy dywizji
Lista dowódców dywizji:
- Generalmajor (Generalleutnant) Dr Ernst Klepp: 1 IV 1942 – 15 IX 1942;
- Generalmajor (Generalleutnant) Fritz Becker: 15 IX 1942 – 15 XII 1942;
- Oberst Erich von Bogen: 15 XII 1942 – 20 I 1943;
- Generalleutnant Fritz Becker: 20 I 1943 – 2 VIII 1943;
- Oberst Hermann Böhme: 2 VIII 1943 – 7 IX 1943;
- Generalleutnant Fritz Becker: 7 IX 1943 – 1 VI 1944;
- Generalleutnant Botho Graf von Hülsen: 1 VI 1944 – 3 IX 1944.
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;