37 Pułk Zmechanizowany

37 Pułk Zmechanizowany był oddziałem zmechanizowanym w ramach Sił Zbrojnych PRL.

Na podstawie rozkazu nr 07/MON z dnia 4 maja 1967 roku, dotyczącego nadania jednostkom wojskowym historycznych nazw oraz numerów oddziałów frontowych, a także ustanowienia corocznych świąt jednostek, zawartego w Dz. Rozk. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, 94 Pułk Zmechanizowany został przemianowany na 37 Pułk Zmechanizowany.

Pułk ten był częścią 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej i miał swoją siedzibę w garnizonie Morąg.

Po jego rozformowaniu, na bazie 37 Pułku Zmechanizowanego utworzono 43 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

Dowódcy pułku

ppłk dypl. Józef Kuczak (1975–1984)

mjr dypl. Ryszard Korzeniowski

Struktura organizacyjna (lata 80. XX w)

Dowództwo i sztab

3 bataliony zmechanizowane
3 kompanie zmechanizowane
bateria moździerzy 120mm
pluton plot
pluton łączności
batalion czołgów
3 kompanie czołgów
pluton łączności
kompania rozpoznawcza
bateria haubic 122mm
bateria ppanc
kompania saperów
bateria plot
kompania łączności
kompania zaopatrzenia
kompania remontowa
kompania medyczna
pluton chemiczny
pluton ochrony i regulacji ruchu

Przekształcenia

94 Pułk Piechoty → 94 Pułk Zmechanizowany → 37 Pułk Zmechanizowany → 43 Ośrodek Materiałowo-Techniczny → 16 Brygada Zmechanizowana → 16 batalion zmechanizowany 20 Bartoszyckiej Brygady Zmechanizowanej (JW 1248)

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce.

Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.