37 Pułk Piechoty k.k. Landwehry
37 Pułk Piechoty k.k. Landwehry (niem. 37. Landwehrinfanterieregiment Gravosa lub 37 Landwehr Infanterie-Regimenter Gravosa) to oddział piechoty w ramach Kaiserlich Königliche Landwehr. Okręg uzupełnień dla pułku znajdował się w Dubrowniku (niem. Ragusa).
Pułk został zorganizowany w Dubrowniku w 1906 roku jako niemiecki pułk obrony Krajowej.
Kolory pułkowe to odcień trawiasty (grasgrün), a guziki były srebrne z oznaczeniem „37”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku wynosił: 82% – Chorwaci i Serbowie.
Dyslokacje
W latach 1906–1910 dowództwo oraz wszystkie bataliony, z wyjątkiem III, stacjonowały w Dubrowniku, natomiast III batalion znajdował się w Gjenovicu.
W okresie 1911–1914 dowództwo oraz wszystkie bataliony, z wyjątkiem III, nadal były w Dubrowniku, a III batalion przeniesiono do Kotoru.
Dowódcy pułku
- 1907–1911 – płk Karl Walter
- 1912 – płk Josef Haberditz
- 1912–1914 – płk Franz Grossmann
Oficerowie
- mjr Heinrich Weigl
- ppor. Kazimierz Bartoszyński
- lek. pułk. Tadeusz Kolasiński
- ppor. rez. san. Aleksander Ślączka
Przydział w sierpniu 1914 roku
Pułk wchodził w skład 4 Brygady Piechoty Austro-Węgier, 18 Dywizji Piechoty Austro-Węgier oraz XVI Korpusu Austro-Węgier.
Przypisy
Bibliografia
- www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 37. [dostęp 2010-03-20]. (pol.).