37 Pułk Artylerii (LWP)

37 Łużycki pułk artylerii (37 pa)

37 Łużycki pułk artylerii (37 pa) to jednostka Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.

W 1956 roku, 38 pułk artylerii lekkiej został przekształcony na etat Nr 5/150 pułku artylerii haubic i przejął tradycje oraz numer rozformowanego 37 Łużyckiego pułku artylerii lekkiej. Nowa nazwa jednostki to 37 Łużycki pułk artylerii haubic. Pułk ten był częścią 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. gen. Henryka Dąbrowskiego i miał swoją siedzibę w garnizonie Kędzierzyn-Koźle. W 1989 roku jednostka została przekształcona w 37 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

W 1990 roku dziedzictwo tradycji pułku oraz jego historyczny numer zostały przejęte przez 37 Łużycki pułk artylerii ze Stargardu Szczecińskiego.

Struktura organizacyjna

dowództwo, sztab
bateria dowodzenia
plutony: rozpoznania, łączności, topograficzno-rachunkowy, rozpoznania dźwiękowego
dywizjon haubic 122 mm
dywizjon haubic 152 mm
pluton przeciwlotniczy
kompanie: zaopatrzenia, remontowa, medyczna

W sumie w pułku artylerii znajdowały się: 18 haubic 122 mm, 18 haubic 152 mm oraz 4 zestawy ZU-23-2.

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.

Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.

<center><script async src="https://pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js?client=ca-pub-4250600443371879"
     crossorigin="anonymous"></script>
<ins class="adsbygoogle"
     style="display:block"
     data-ad-format="autorelaxed"
     data-ad-client="ca-pub-4250600443371879"
     data-ad-slot="7088578523"></ins>
<script>
     (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
</script></center>