37 Łużycki pułk artylerii lekkiej (37 pal)
To jednostka artylerii lekkiej wchodząca w skład ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został utworzony w rejonie Siedlec i Mordów na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944 roku. 22 października 1944 roku w Mordach żołnierze pułku złożyli przysięgę wojskową.
Sztandar dla pułku ufundowali mieszkańcy Skierniewic.
Skład etatowy
Dowództwo i sztab
- 3 dywizjony artylerii
- 2 baterie artylerii armat
- 1 bateria artylerii haubic
- bateria parkowa
Łącznie:
żołnierzy – 1093 (w tym oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)
sprzęt:
- 76 mm armaty – 24
- 122 mm haubice – 12
- rusznice przeciwpancerne – 12
- pistolety maszynowe – 419
- samochody – 108
- ciągniki – 24
Działania bojowe
Pułk był częścią 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii Wojska Polskiego.
Chrzest bojowy miał miejsce 14 kwietnia 1945 roku, kiedy to pułk przekroczył Nysę na odcinku Rothenburg, Nieder-Neundorf. Po przełamaniu niemieckich linii obronnych nad Nysą, jednostka wspierała natarcie dywizji, docierając do przedmieść Drezna.
Po powrocie z rejonu Drezna pułk brał udział w starciach z niemieckimi jednostkami pancernymi. Do najcięższych walk w tym czasie można zaliczyć obronę w rejonie Budziszyna, Cölln Streda, Weidlitz oraz masywu leśnego Forst Nikel.
W trakcie operacji praskiej pułk wspierał piechotę w walkach o Mikulaszowice, Labendave i Lukor.
Szlak bojowy zakończył 10 maja 1945 roku na terenie Czechosłowacji.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
- ppłk Sergiusz Rawicki (do 10 I 1945)
- ppłk Grzegorz Wasiljew (do 5 II 1945)
- ppłk Bieremowski (do 12 II 1945)
- ppłk Skorobogatow (do 23 IV 1945)
- mjr Abramczenko (od 23 IV 1945)
Oficerowie:
- Czesław Dęga
Okres powojenny
Pułk początkowo stacjonował w garnizonie Skierniewice, a później przeniósł się do Tarnowskich Gór.
W 1956 roku jednostka została rozwiązana. Jej tradycje oraz numer przejął reorganizujący się pułk artylerii haubic, 38 pułk artylerii lekkiej 7 Dywizji Piechoty. Po reorganizacji powstał 37 Łużycki pułk artylerii.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Stanisław Rzepski: 8 Dywizja Piechoty. Z dziejów 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty im. Bartosza Głowackiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Stanisław Rzepski: Szlakiem 37 pal. Z dziejów 37 Łużyckiego pułku artylerii lekkiej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.