37. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie miał miejsce w dniach od 20 lutego do 3 marca 1987 roku. W ramach głównego konkursu zaprezentowano 20 filmów z 14 krajów.
Jury, któremu przewodniczył austriacki aktor Klaus Maria Brandauer, przyznało główną nagrodę festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, radzieckiemu filmowi Temat w reżyserii Gleba Panfiłowa. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, otrzymał japoński film Morze i trucizna w reżyserii Kei Kumai.
Przebieg festiwalu
Festiwal w 1987 roku był zdominowany przez kino radzieckie, które dzięki pieriestrojce i polityce głasnosti przestało podlegać surowej cenzurze oraz zaczęło przechodzić procesy demokratyzacji. Na festiwalu pokazano filmy, które wcześniej były zakazane, takie jak Pożegnanie (1983) w reżyserii Elema Klimowa. Radzieckie produkcje zajmowały czołowe miejsca we wszystkich sekcjach festiwalu. Najwyższą nagrodę zdobył Temat, a film Smutna obojętność Aleksandra Sokurowa wzbudził sensację swoją powściągliwością i ekstrawagancją. Nagrodę UNICEF-u przyznano estońskim Dziecięcym zabawom Leidy Laius i Arvo Iho. W sekcji Forum zaprezentowano filmy Siergieja Paradżanowa oraz Aghasi Ayvazyana, a w sekcji Panorama pokazano dokument Czernobylski dzwon Rołana Siergiejenko.
Reformy w radzieckim kinie dotyczyły także najwyższych szczebli władzy w branży filmowej – nowym szefem państwowego Goskina został reformator Aleksandr Kamszałow, a prezesem Stowarzyszenia Filmowców mianowano reżysera Elema Klimowa, którego filmy przez wiele lat były objęte zakazem pokazywania za granicą. Symbolicznym wydarzeniem festiwalu było uhonorowanie nagrodą Berlinale Camera zarówno Klimowa, jak i jego amerykańskiego odpowiednika Jacka Valenti, prezesa Motion Picture Association of America, za ich otwartość i gotowość do współpracy.
Wydarzeniem festiwalu było również pokazanie ponad 14-godzinnego filmu dokumentalnego Podróż Petera Watkinsa, który poruszał temat kondycji ludzkości w dobie zagrożenia atomowego.
Wprowadzono także nowe wyróżnienie – Nagrodę im. Alfreda Bauera, przyznawaną filmom, które otwierają nowe perspektywy dla sztuki filmowej. Nagrodę tę otrzymał francuski film Zła krew w reżyserii Leosa Caraxa. Po raz pierwszy przyznano także Nagrodę Teddy dla najlepszych filmów o tematyce LGBT, a pierwszym laureatem został hiszpański film Prawo pożądania w reżyserii Pedro Almodóvara. W kategorii filmów krótkometrażowych wyróżniono Psychola oraz My New Friend w reżyserii Gusa Van Santa.
W ramach festiwalu zorganizowano retrospektywę twórczości amerykańskiego reżysera ormiańskiego pochodzenia Roubena Mamouliana.
Członkowie jury
Konkurs główny
- Klaus Maria Brandauer, austriacki aktor − przewodniczący jury
- Juliet Berto, francuska aktorka
- Kathleen Carroll, amerykańska krytyczka filmowa
- Callisto Cosulich, włoski krytyk filmowy
- Wiktor Diomin, radziecki krytyk filmowy
- Reinhard Hauff, niemiecki reżyser
- Edmund Luft, niemiecki krytyk filmowy
- Jiří Menzel, czechosłowacki reżyser
- Dan Pița, rumuński reżyser
- Paul Schrader, amerykański reżyser
- Antonio Skármeta, chilijski pisarz
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały zakwalifikowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie:
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały zaprezentowane na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
Laureaci nagród
Konkurs główny
Złoty Niedźwiedź
Temat, reż. Gleb Panfiłow
Srebrny Niedźwiedź − Nagroda Specjalna Jury
Morze i trucizna, reż. Kei Kumai
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera
Oliver Stone − Pluton
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki
Ana Beatriz Nogueira − Vera
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
Gian Maria Volonté − Sprawa Moro
Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcie artystyczne
Márta Mészáros − Dziennik dla moich ukochanych
Fernando Trueba − Rok przebudzenia
Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
Randa Haines − Dzieci gorszego Boga
Nagroda im. Alfreda Bauera za innowacyjność
Leos Carax − Zła krew
Konkurs filmów krótkometrażowych
Złoty Niedźwiedź dla najlepszego filmu krótkometrażowego
Curriculum vitae, reż. Pavel Koutský
Pozostałe nagrody
Nagroda FIPRESCI
Temat, reż. Gleb Panfiłow
Polonica
Polską kinematografię reprezentował film Kronika wypadków miłosnych w reżyserii Andrzeja Wajdy, który był adaptacją powieści Tadeusza Konwickiego. Film ten zaprezentowano w ramach pokazów pozakonkursowych.
Dwie nagrody w sekcji Forum – nagrodę FIPRESCI oraz nagrodę Interfilm im. Otto Dibeliusa – zdobył film Siekierezada w reżyserii Witolda Leszczyńskiego.