37 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej
37 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (37 dr OP) to pododdział obrony przeciwlotniczej w ramach Wojska Polskiego.
Jednostka została sformowana w 1968 roku w Glicku, w strukturze 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Została rozformowana 30 kwietnia 1990 roku.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Zgodnie z zarządzeniem nr 0146 Dowódcy WOPK z 13 grudnia 1967 roku, powstał 36 dywizjon artylerii OPK.
Na podstawie rozkazu nr 0148 Dowódcy 2 KOP z 6 listopada 1968 roku, dywizjon osiągnął gotowość bojową 3 stycznia 1969 roku.
W okresie od 20 kwietnia 1969 do 11 sierpnia 1969 roku w dywizjonie rozpoczął się proces formowania 41 dr OP.
Na przełomie maja i czerwca 1969 roku, wraz z 36 dr OP i 38 dr OP, jednostka brała udział w zgrupowaniu poligonowym w Pieniężnicy, przygotowując obsługi do strzelań poligonowych. 10 lipca 1969 roku na poligonie w Aszułuku w ZSRR odbyło się pierwsze strzelanie bojowe. Kolejne strzelania miały miejsce w latach 1973, 1977 i 1981.
W 1986 roku dywizjon zmienił nazwę na 37 dywizjon rakietowy OP.
30 kwietnia 1990 roku, w wyniku restrukturyzacji Sił Zbrojnych oraz zakończenia eksploatacji technicznej zestawu rakietowego S-75, 37 dr OP został rozformowany.
Dowódcy
- mjr Stanisław Zygoń – 1967–1969
- kpt. Franciszek Bujalski – 1969–1972
- mjr Władysław Hornik – 1972–1976
- mjr Zbigniew Sternal – 1976–1979
- mjr Zygmunt Kunkel – 1979–1982
- ppłk Edward Kornicki – 1982-1989
Bibliografia
37 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Glicko k. Nowogardu
Wspomnienia i refleksje przeciwlotnika