37. edycja ceremonii wręczenia francuskich nagród filmowych Cezarów za rok 2011 miała miejsce 24 lutego 2012 roku w Théâtre du Châtelet w Paryżu. Nominacje do nagród zostały ogłoszone 27 stycznia 2012 roku.
== Laureaci i nominowani ==
Laureaci nagród zostali wyróżnieni pogrubieniem.
=== Najlepszy film ===
Reżyser / Producenci − Film
Michel Hazanavicius / Thomas Langmann − Artysta
Pierre Schoeller / Denis Freyd − Minister
Valérie Donzelli / Edouard Weil − Wypowiedzenie wojny
Aki Kaurismäki / Fabienne Vonier − Człowiek z Hawru
Eric Toledano i Olivier Nakache / Nicolas Duval Adassovsky, Yann Zenou i Laurent Zeitoun − Nietykalni
Alain Cavalier / Michel Seydoux − Pater
Maïwenn / Alain Attal − Poliss
=== Najlepszy film zagraniczny ===
Reżyser − Film • Kraj produkcji
Asghar Farhadi − Rozstanie • Iran
Darren Aronofsky − Czarny łabędź • Stany Zjednoczone
Tom Hooper − Jak zostać królem • Wielka Brytania
Nicolas Winding Refn − Drive • Stany Zjednoczone
Jean-Pierre i Luc Dardenne − Chłopiec na rowerze • Belgia
Denis Villeneuve − Pogorzelisko • Kanada
Lars von Trier − Melancholia • Dania / Szwecja / Francja / Niemcy
=== Najlepszy pierwszy film ===
Reżyser / Producenci − Film
Sylvain Estibal − Kiedy świnie mają skrzydła
Delphine i Muriel Coulin − 17 dziewczyn
Alix Delaporte − Angele i Tony
Stéphane Foenkinos i David Foenkinos − Delikatność
Eva Ionesco − Moja mała księżniczka
=== Najlepszy reżyser ===
Michel Hazanavicius − Artysta
Alain Cavalier − Pater
Pierre Schoeller − Minister
Valérie Donzelli − Wypowiedzenie wojny
Éric Toledano i Olivier Nakache − Nietykalni
Aki Kaurismäki − Człowiek z Hawru
Maïwenn − Poliss
=== Najlepszy scenariusz oryginalny ===
Pierre Schoeller − Minister
Valérie Donzelli i Jérémie Elkaïm − Wypowiedzenie wojny
Michel Hazanavicius − Artysta
Maïwenn i Emmanuelle Bercot − Poliss
Éric Toledano i Olivier Nakache − Nietykalni
=== Najlepszy scenariusz adaptowany ===
Yasmina Reza i Roman Polański − Rzeź
David Foenkinos − Delikatność
Vincent Garenq − Winny
Olivier Gorce, Roschdy Zem, Rachid Bouchareb i Olivier Lorelle − Omar mnie zabił
Mathieu Kassovitz, Benoît Jaubert i Pierre Geller − L’ordre et la morale
=== Najlepszy aktor ===
Omar Sy − Nietykalni
Sami Bouajila − Omar mnie zabił
François Cluzet − Nietykalni
Jean Dujardin − Artysta
Olivier Gourmet − Minister
Denis Podalydès − Zwycięstwo
Philippe Torreton − Winny
=== Najlepsza aktorka ===
Bérénice Bejo − Artysta
Leïla Bekhti − Kobiece źródło
Valérie Donzelli − Wypowiedzenie wojny
Marina Foïs − Poliss
Marie Gillain − Wszystkie nasze żądze
Karin Viard − Poliss
Ariane Ascaride − Śniegi Kilimandżaro
=== Najlepszy aktor w roli drugoplanowej ===
Michel Blanc − Minister
Nicolas Duvauchelle − Poliss
Joey Starr − Poliss
Bernard Le Coq − Zwycięstwo
Frédéric Pierrot − Poliss
=== Najlepsza aktorka w roli drugoplanowej ===
Carmen Maura − Kobiety z 6. piętra
Zabou Breitman − Minister
Anne Le Ny − Nietykalni
Noémie Lvovsky − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Karole Rocher − Poliss
=== Nadzieja kina (aktor) ===
Grégory Gadebois − Angele i Tony
Nicolas Bridet − Będziesz moim synem
Guillaume Gouix − Jimmy Rivière
Pierre Niney − Lubię patrzeć na dziewczyny
Dimitri Storoge − Gang Story
=== Nadzieja kina (aktorka) ===
Naidra Ayadi − Poliss oraz Clotilde Hesme − Angele i Tony
Adèle Haenel − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Céline Sallette − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Christa Théret − La brindille
=== Najlepsza muzyka ===
Ludovic Bource − Artysta
Alex Beaupain − Ukochany
Bertrand Bonello − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Mathieu Chedid i Patrice Renson − Przygoda w Paryżu
Philippe Schœller − Minister
=== Najlepsze zdjęcia ===
Guillaume Schiffman − Artysta
Pierre Aïm − Poliss
Josée Deshaies − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Julien Hirsch − Minister
Mathieu Vadepied − Nietykalni
=== Najlepszy montaż ===
Laure Gardette i Yann Dedet − Poliss
Anne-Sophie Bion i Michel Hazanavicius − Artysta
Laurence Briaud − Minister
Pauline Gaillard − Wypowiedzenie wojny
Dorian Rigal-Ansous − Nietykalni
=== Najlepsza scenografia ===
Laurence Bennett − Artysta
Alain Guffroy − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Pierre-François Limbosch − Kobiety z 6. piętra
Jean-Marc Tran Tan Ba − Minister
Wouter Zoon − Człowiek z Hawru
=== Najlepsze kostiumy ===
Anaïs Romand − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Catherine Baba − Moja mała księżniczka
Mark Bridges − Artysta
Christian Gasc − Kobiety z 6. piętra
Viorica Petrovici − Kobiece źródło
=== Najlepszy dźwięk ===
Olivier Hespel, Julie Brenta i Jean-Pierre Laforce − Minister
Pascal Armant, Jean Goudier i Jean-Paul Hurier − Nietykalni
Jean-Pierre Duret, Nicolas Moreau i Jean-Pierre Laforce − Apollonide. Zza okien domu publicznego
Nicolas Provost, Rym Debbarh-Mounir i Emmanuel Croset − Poliss
André Rigaut, Sébastien Savine i Laurent Gabiot − Wypowiedzenie wojny
=== Najlepszy film animowany ===
Joann Sfar i Antoine Delesvaux − Kot rabina
Nicolas Brault − Le Cirque
Benjamin Renner − Mysi ogonek
Bibo Bergeron − Przygoda w Paryżu
Jean-François Laguionie − Le Tableau
=== Najlepszy film dokumentalny ===
Christian Rouaud − Tous au Larzac
Daniel Leconte − Le Bal des menteurs
Frederick Wiseman − Crazy Horse
Yasmina Adi − Ici on noie les Algériens
Michael Radford − Michel Petrucciani
=== Najlepszy film krótkometrażowy ===
Olivier Treiner − Stroiciel fortepianów
Hugo Chesnard − La France qui se lêve tôt
Baya Kasmi − Mogłam zostać dziwką
Bernard Tanguy − Mogłabym być twoją babcią
Guillaume Brac − Świat bez kobiet
=== Cezar Honorowy za całokształt twórczości ===
Kate Winslet
== Podsumowanie ilości nominacji ==
(Ograniczenie do dwóch nominacji)
12 : Poliss
11 : Minister
10 : Artysta
9 : Nietykalni
8 : Apollonide. Zza okien domu publicznego
6 : Wypowiedzenie wojny
3 : Człowiek z Hawru, Angele i Tony, Kobiety z 6. piętra
2 : Pater, Delikatność, Moja mała księżniczka, Winny, Omar m’a tuer, Zwycięstwo, Kobiece źródło
== Podsumowanie ilości nagród ==
(Ograniczenie do dwóch nagród)
6 : Artysta
3 : Minister
2 : Angele i Tony, Poliss
== Linki zewnętrzne ==