37 Armia Powietrzna Przeznaczenia Strategicznego Najwyższego Głównego Dowództwa
37 Armia Powietrzna Przeznaczenia Strategicznego Najwyższego Głównego Dowództwa (ros. 37-я воздушная армия Верховного Главного командования стратегического назначения) to jednostka operacyjna Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W wyniku restrukturyzacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, w 1994 roku zlikwidowano wszystkie armie Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, a dywizje zostały podporządkowane bezpośrednio dowództwu LDZ.
W 1998 roku lotnictwo dalekiego zasięgu w Rosji przeszło kolejną restrukturyzację. W wyniku fuzji sił powietrznych oraz wojsk obrony powietrznej, reaktywowano 37 Armię LDZ, która została bezpośrednio podporządkowana Naczelnemu Dowództwu Sił Zbrojnych Rosji.
W 2001 roku 37 Armia była podzielona na dwie grupy: wschodnią, w skład której wchodziła 326 Dywizja LDZ stacjonująca w bazie lotniczej Ukrainka, oraz zachodnią, którą tworzyła 22 Dywizja LDZ w bazie lotniczej Engels. Proces denuklearyzacji Kazachstanu i Ukrainy zakończył etap reorganizacji oraz konsolidacji potencjału 37 Armii LDZ.
W lipcu 2009 roku na uzbrojeniu 37 Armii Powietrznej znajdowały się 76 bombowców strategicznych dwóch typów (TU-95 oraz TU-160), z możliwością przeniesienia 856 pocisków dalekiego zasięgu.
W 2009 roku, na bazie dowództwa 37 Armii Powietrznej, powstało Dowództwo Lotnictwa Dalekiego Zasięgu.
Struktura organizacyjna
W latach 1990–1991 (ZSRR):
- dowództwo – Moskwa
- 106 Dywizja Lotnictwa Bombowego im. 60-lecia ZSRR – Kijów
- 201 Dywizja Lotnictwa Bombowego – Engels
W 2008 roku (odtworzona):
- dowództwo – Moskwa
- 22 Gwardyjska Donbaska Dywizja Lotnictwa Bombowego – Engels
- 326 Tarnopolska Dywizja Lotnictwa Bombowego – Baza „Ukrainka” (okolice Biełogorska)
- 43 Centrum Szkolenia Bojowego – Riazań
- 49 instruktorski pułk lotnictwa bombowego
- 203 Orłowski pułk lotnictwa tankowania w powietrzu
Oprócz tego, pod 37 Armię podlegają cztery dywizje ciężkich bombowców TU-22M3.
Przypisy
Bibliografia
Marcin Dochniak: Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej w świetle zmian w środowisku bezpieczeństwa Rosji. Warszawa: Difin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-765-0.
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.