36 Lekka Brygada Pancerna
36 Lekka Brygada Pancerna, znana również jako 36 Brygada Czołgów Lekkich lub 36 Brygada Pancerna (ros. 36-я танковая бригада) – to jedna z radzieckich brygad pancernych, która działała m.in. w okresie II wojny światowej.
Brygada była częścią XV Korpusu Strzelców w składzie Szepietowskiej Grupy Armii, znajdującej się w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Po przemianowaniu, które miało miejsce we wrześniu 1939 roku, weszła w skład Froncie Ukraińskim.
W dniu rozpoczęcia agresji na Polskę, brygada dysponowała 301 czołgami T-26 oraz 24 samochodami pancernymi.
W trakcie działań wojennych, brygada wyprowadziła do akcji 220 czołgów. Po ich zakończeniu, w jej rękach pozostało 200 sprawnych pojazdów, natomiast 20 czołgów zostało porzuconych na trasach marszu. W wyniku działań, 4 żołnierzy poniosło śmierć, a kolejnych 4 zostało rannych.
Struktura organizacyjna
W 1939 roku brygada składała się z:
- 148 batalionu czołgów
- 149 batalionu czołgów
- 152 batalionu czołgów
- 153 batalionu czołgów
- 272 batalionu remontowego
Dowódcy brygady
Kombrig Michaił Bogomołow (dowodził w 1939 roku)
Przypisy
Bibliografia
Janusz Magnuski, Maksym Kołomijec: Czerwony blitzkrieg; wrzesień 1939; sowieckie wojska pancerne w Polsce. Warszawa: Pelta, 1994. ISBN 83-85314-03-2.
Vladimir Beshanov, Czerwony Blitzkrieg, ISBN 978-83-926205-2-5.
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.