35 pułk piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w okolicach Lublina jako 21 pułk piechoty na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944 roku, opierając się na sowieckim etacie pułku strzeleckiego nr 04/501. Z dniem 15 września 1944 roku, 21 pułk piechoty został przekształcony w 35 pułk piechoty. Ceremonia zaprzysiężenia miała miejsce 27 października 1944 roku w Borowcu k. Radzynia.
Pułk wchodził w skład 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii Wojska Polskiego.
W 1956 roku pułk został rozformowany.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
mjr Jan Smogol (od 25 sierpnia 1944)
mjr Józef Sobiesiak
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari:
st. sierż. Józef Sójka
Skład etatowy
Struktura pułku obejmowała:
- dowództwo i sztab
- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
Całkowita liczba żołnierzy wynosiła 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów – 872, szeregowców – 1765).
Sprzęt:
- 162 rkm
- 54 ckm
- 66 rusznic ppanc
- 12 armat ppanc 45 mm
- 4 armaty 76 mm
- 18 moździerzy 50 mm
- 27 moździerzy 82 mm
- 8 moździerzy 120 mm
Marsze i działania bojowe
Przed rozpoczęciem frontowych działań, część sił pułku realizowała zadania specjalne zlecone przez dowództwo 1 Frontu Białoruskiego. Żołnierze pełnili służbę wartowniczą w obozach jenieckich w Wielkopolsce i Pomorzu. 2 batalion pułku, dowodzony przez kpt. Świerczewskiego, brał udział w szturmie Poznania, walcząc na terenie miasta oraz o cytadelę. W trakcie operacji berlińskiej, 3 batalion zapewniał ochronę sztabu 2 Armii Wojska Polskiego. Pozostałe siły pułku walczyły w składzie 7 Dywizji Piechoty w rejonach Dūrrbach i Klitten. W operacji praskiej pułk uczestniczył w zdobyciu miejscowości Krasna Lipa i zakończył swój szlak bojowy w okolicach Libéchov.
Okres powojenny
13 maja 1945 roku pułk rozpoczął powrotny marsz do kraju, osiągając do 21 maja rejon na północ od Legnicy. Następnie kontynuował marsz w kierunku Odry. Od 10 czerwca 1945 roku pułk miał rozpocząć pełnienie służby ochronnej, a sztab pułku miał być rozmieszczony w miejscowości Góra.
W związku z korektą granic państwowych, od 28 do 31 maja pułk przegrupowywał się na linię Nysy Łużyckiej, zajmując następujące lokalizacje:
- sztab 35 pp – Żarska Wieś
- 1 batalion – Bielawa Dolna
- 2 batalion – Lasów
- 3 batalion – Zgorzelec Ujazd
W lipcu pułk przekazał swój odcinek granicy pododdziałom 8 Dywizji Piechoty, a sam przejął inny. W sierpniu sztab pułku przeniósł się do Zgorzelca. W dniach 30–31 października 1945 roku pułk przekazał ochronę granicy jednostkom WOP.
Miejsce stacjonowania jednostki:
- Zgorzelec – Ujazd – do 1946
- Tarnowskie Góry ul. Kościuszki (1946 – 1949)
- Nysa ul. Otmuchowska 10 (1949 – 1956)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
Mieczysław Juchniewicz: Poczta polowa 52160. Z dziejów 35 pułku piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963.