35 pułk artylerii lekkiej
35 pułk artylerii lekkiej (35 pal) to oddział artylerii lekkiej wchodzący w skład ludowego Wojska Polskiego.
Jednostka została utworzona w Wełnowcu na podstawie rozkazu Nr 58 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 15 marca 1945 roku. Wchodziła w skład 13 Dywizji Piechoty, a rejon formowania opuściła już po zakończeniu wojny, nie biorąc udziału w walkach. Po wojnie pułk uczestniczył w działaniach związanych z rolnictwem.
Dowódca pułku
ppłk Stanisław Grochowski
Struktura organizacyjna
W skład pułku wchodziły:
- Dowództwo i sztab
- 3 dywizjony artylerii
- 2 baterie artylerii armat
- 1 bateria artylerii haubic
- bateria parkowa
Łączna liczba żołnierzy wynosiła 1093 (w tym 150 oficerów, 299 podoficerów oraz 644 kanonierów).
Sprzęt, którym dysponował pułk, obejmował:
- 24 armaty 76 mm
- 12 haubic 122 mm
- 12 rusznic przeciwpancernych
- 108 samochodów
- 24 ciągniki
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
