35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
35. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie miała miejsce w dniach 15-26 lutego 1985 roku. W ramach konkursu głównego zaprezentowano 25 filmów z 19 różnych krajów.
Jury, któremu przewodniczył francuski aktor Jean Marais, przyznało główną nagrodę festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo niemieckiemu filmowi Kobieta i obcy w reżyserii Rainera Simona oraz brytyjskiemu filmowi Wetherby w reżyserii Davida Hare’a. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Specjalną Jury, otrzymał węgierski film Płatki, kwiaty, wieńce w reżyserii László Lugossyego.
Przebieg festiwalu
Tegoroczne Berlinale zostało zdominowane przez kino amerykańskie, na które szczególny nacisk położył dyrektor festiwalu Moritz de Hadeln. Prestiżowe produkcje z USA wzięły udział w konkursie głównym, podczas gdy sekcja Info-Schau skupiła się na amerykańskim undergroundzie i życiu subkultur, prezentując m.in. Gringo Lecha Kowalskiego o nowojorskich narkomanach, Paul Cadmus: Enfant Terrible at 80 Davida Sutherlanda o homoseksualnym malarzu, oraz Before Stonewall Grety Schiller i Roberta Rosenberga o prawach gejów i lesbijek. Po ubiegłorocznym sukcesie przeglądu Środziemnomorska Panorama, w sekcji Info-Schau w tegorocznej edycji pokazano Panoramę Morza Bałtyckiego, w której zaprezentowano filmy z ZSRR, Polski, NRD, RFN oraz krajów skandynawskich.
W konkursie głównym wyróżniała się silna reprezentacja kinematografii francuskiej (w tym Michel Deville, Marguerite Duras, Jean-Luc Godard). Największy skandal wywołał udział filmu Zdrowaś Mario Godarda, który próbowały zakazać konserwatywne i katolickie kręgi, oskarżając reżysera o bluźnierstwo.
W sekcji Forum dominowały filmy o tematyce politycznej, takie jak Czasy Harveya Milka Roba Epsteina, opowiadający o zamordowanym działaczu gejowskim Harveyu Milku, oraz Secret Honor Roberta Altmana, który dotyczył usunięcia z urzędu prezydenckiego Richarda Nixona. Niemieccy filmowcy, Thomas Harlan (Wundkanal) i Eberhard Fechner (trzyczęściowy dokument Der Prozeß – Eine Darstellung des Majdanek-Verfahrens in Düsseldorf), zmierzyli się ze nazistowską przeszłością swojego kraju.
W ramach festiwalu zorganizowano obszerną retrospektywę poświęconą filmowym efektom specjalnym, która rozpoczęła się tydzień przed oficjalnym otwarciem Berlinale. Wraz z dominującym w programie kinem amerykańskim, stała się ona przyczynkiem do burzliwych dyskusji na temat komercjalizacji i amerykanizacji współczesnego kina.
Członkowie jury
Konkurs główny
Jean Marais, francuski aktor – przewodniczący jury
Regimantas Adomaitis, litewski aktor
Sheila Benson, amerykańska krytyczka filmowa
Wolfgang Kohlhaase, niemiecki scenarzysta
Onat Kutlar, założyciel Tureckiej Filmoteki i MFF w Stambule
Luis Megino, hiszpański producent filmowy
Ingrid Scheib-Rothbart, niemiecka filmoznawczyni
Chris Sievernich, niemiecki producent filmowy
Alberto Sordi, włoski aktor
Max von Sydow, szwedzki aktor
István Szabó, węgierski reżyser
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały zakwalifikowane do konkursu głównego o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie:
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
Laureaci nagród
Konkurs główny
Złoty Niedźwiedź
Kobieta i obcy, reż. Rainer Simon
Wetherby, reż. David Hare
Srebrny Niedźwiedź – Nagroda Specjalna Jury
Płatki, kwiaty, wieńce, reż. László Lugossy
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera
Robert Benton – Miejsca w sercu
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki
Jo Kennedy – Wrong World
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
Fernando Fernán Gómez – Stico
Srebrny Niedźwiedź za wybitne osiągnięcie artystyczne
Tołomusz Okiejew – Potomek białego lamparta
Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
Tage Danielsson – Ronja, córka zbójnika
Wyróżnienie honorowe
Tarik Akan za rolę w filmie Pehlivan
Damiano Damiani za reżyserię filmu Sycylijski łącznik
Marguerite Duras, Jean Mascolo i Jean-Marc Turine za scenariusz do filmu Dzieci
Konkurs filmów krótkometrażowych
Złoty Niedźwiedź dla najlepszego filmu krótkometrażowego
Nr. 1 – Aus Berichten der Wach- und Patrouillendienste, reż. Helke Sander
Pozostałe nagrody
Nagroda FIPRESCI
Proces tokijski, reż. Masaki Kobayashi